Hoofdtekst
’t Wierd do vele van verteld van de woaterduvel, moar ’t woaren der ook dien da deên om de mensen benouwd te moaken. Bie ons woaren der azo dien langs ’t woater gieng’gen peuren (paling vissen met de kuip) en ’t was een die peisde van d’andere benouwd te moaken en je kwam of met e loaken (laken) ip (op) zen (zijn) kop en met kettingen. Moar nu, ’t was dor een die nog nie ol te veel schrik had en je giengt den duvel te kandele (te lijf) en je ranseldeg’ hem of met ’n kupe wo danze de poalingen in smeten (gooiden). En sedert ton (dan) was ’t gedoan met den duvel.
Beschrijving
Vroeger werd er veel verteld over de waterduivel. Op een dag ging een grapjas met een laken en kettingen palingvissers bang maken. Eén van de vissers was echter helemaal niet bang en ranselde de duivel flink af. Daarna was het onmiddellijk gedaan met het gespook.
Bron
L. Cumps, Leuven, 1965
Commentaar
1.1 Watergeesten
west-vlaams (z van brugge)
15
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Sint-Andries 
Sint-Andries 