HSCHO0466_0466_11152

I Veel ‘läöi’ zeggen ook zo van: "Van de brandstapel," zeggen ze, "daar weet ik niks van." Maar dan beginnen ze te vertellen van: "Ja, hé, dat vrouwke wat daar woonde, die, hé, die noemden ze een heks. Die zag ook zo raar uit: zwarte kleren nog helemaal, lastig gezicht op en zo." En zo vertelden ze dan meer. Maar dat was hier dus ook zo?33 Ja, dat zeiden ze dikwijls ook: "Dat is een heks, hé." Omdat ze niet deugde en je geen goeiendag zei en altijd zo vies gekleed was en heel donker en zo. "Dat is een heks," zeiden ze. Triene van de Kloot, zoals ze zeiden.I Die ken ik niet.33 Van Pjérri hier bij Delicia (= Pierry Loverix, restaurant Delicia, Visésteenweg 226) die weet je toch, hé?I Jaja.33 Die z’n overgrootmoeder, die woonde op de Nieuweweg - nee, eigenlijk nog op de Lindeweg. Waar Meesen (= René Meesen - Hamers, Lindestraat 18) nu woont, de koopman.I Ah ja.33 Daar. Daar woonde die. Dat was een boerderijke zo, hé. Oh dat was … En die was altijd zo vies aan: met zo’n ‘sjùttel’ (= voorschoot) aan - weet je, die donkere - en zo’n lelijke grijze haren en die bezag je altijd zo lelijk en die kon je zo lelijk antwoorden. En de kinderen hadden plezier daarin van daar aan de deur te gaan kloppen en dan weg te lopen. En dan kwam ze uit met een stok. O wee, als ze je durfde tegenkomen! En dan ‘kékde’ (= schreeuwden) ze: "Heks, heks, heks." Natuurlijk, hé. Dan was ze giftig, natuurlijk, hé. Dat deden ze veel: bij de ‘läöi’ - de kinderen, hé - op de deur gaan kloppen en dan achter een muur in, eens zien … En dan hadden ze plezier, hé! En dan ging ze in, die vrouw, en dan gingen ze weer eens kloppen. [lacht] Zo van dat. Gekke kuren meer. Daar weet ik meer van, zoiets.

Vrouwen die donkere kleren droegen en geen goedendag zeiden, werden vaak voor heksen aanzien.

H. Schoefs, Leuven, 1996

2.1 Heksen

limburgs (groot-riemst)

33H 466

fabulaat

Zichen-Zussen-Bolder    Zichen-Zussen-Bolder