STOP0379_0379_21730

’t Is e vertellinge van mijn moeder. Vroeger, mijn moeder wos ook van Zarren. ’t Stoend dor e buschge, oj van Ammersvelde-Waalhoek nor Zarrenplatse ging ol deur de stikken. En ’t passeerden dor twee menschen en die menschen hoorden dor zuk schoon muziek. En ze zein: "Wuk is dat hier?" En ze gingen loeren in dat buschge wuk dat er dor ommeging. En o ze dor inkommen, ’t zaten dor e hele bende menschen lustig t’ eten en ze woren gevraagd van mee te doen en ze dein mee mor dat smakte lik ollemale zo fleeuws (zoutloos) en ze vroegen achter zoet. En van o da ze vroegen achter zoet, ze stoen ollene. ’t Woren vramassons. Zoet is gewijd enee?

Twee mensen die van Amersvelde-Waalhoek naar Zarren gingen, hoorden in een bosje mooie muziek. De mensen gingen een kijkje nemen in de bossen en zagen daar mensen die aan het eten waren en hen uitnodigden om erbij te komen zitten. De twee mensen gingen zitten en begonnen te eten. Omdat het eten flauw smaakte, vroegen ze zout. Het volgende ogenblik was alles verdwenen. Het waren namelijk framassons die in het bos zaten.

S. Top, Leuven, 1964

3.2 Vrijmetselaars

west-vlaams (vrijbos)

230G

Moeder van de informant

fabulaat

Handzame    Handzame   

Amersvelde    Amersvelde   

Waalhoek (Handzame)    Waalhoek (Handzame)   

Zarren    Zarren   

Amersvelde-Waalhoek    Amersvelde-Waalhoek