Hoofdtekst
En in Uikeve, dao is langs de Maasdijk, ’n groëte kuil, en die is zoë deep, neemes (niemand) hèit die oëts kènnen meten. En op ene kiër, mer vreuger, ouch in dèin tijd van die kestiëlen, is dao ins ’n koetsj in gevaren, met pèird (paard) en al, en dao hebben ze noëts niks mier van gevónden. En ze hauwen gedreg en al, mer ze keemen neet deep genóg hé, en DIE keemen neet mier boven. Dat wuurd dao vertèld, want ich heb dat vreuger gehuurd van ’n tant van mich, die waor getrouwd in Uikeve, en dao gingen ver altijd nao de kèrmis. En dao, ouch erges langs de Maas, lig nog ’n kuil, dat neumen ze de "duvelskoel", die is zoë deep, dat ze dènken, de auw luj dachten dat, dat ze tot in de hèl mós uitkómen. Mer dat kan natuurlik neet hé, dat is zoë mer gekke kal.
Beschrijving
Langs de Maasdijk in Uikhoven was een grote diepe kuil. Vroeger is in die kuil een paardenkoets verzonken. Een andere kuil langs de Maasdijk werd de 'duivelskuil' genoemd. Die kuil was namelijk zo diep dat de mensen geloofden dat ze naar de hel leidde.
Bron
P. Knabben, Leuven, 1970
Commentaar
3.1 Duivels
limburgs (maasvallei)
R/VII/480
fabulaat
Naam Overig in Tekst
Maasdijk   
duivelskuil (langs de Maas)   
Naam Locatie in Tekst
Rekem   
Plaats van Handelen
Uikhoven   
Maas