Hoofdtekst
Oh, dat is veur die heksenverhäölkes, zèg mer.PK: Jao mer neet allein daoveur, ich kóm eigenlik mier veur ander verhäölkes van vreuger.Jao, dao kin (ken) ich toch niks van. En dao hau ich mich ouch neet mèt bèizig. Wat ich dao euver wèit dat zit hie, en dat blijf hie (gebaar: wijst op hoofd).PK: Jao mer, ik zèg dat ouch neet wijer, mer es ger mich nów get vertèlde?Smoesjes! Dao zijn d’r nog te veul die wat gein zuuvere zijn veur dao-euver te kallen. Te veul huur! Die hebben ouch de naam, mer ’t weiten d’r zoeveul neet mier, spijtig genóg, eederein mós zoeget weiten, dan leeten ze het. Ich weit genóg, huur. Mer ich wil geinen ambras, mèt gein heksen zeker neet.
Beschrijving
Heksen bestaan nog steeds, en daarom is het veel te gevaarlijk om erover te spreken.
Bron
P. Knabben, Leuven, 1970
Commentaar
2.1 Heksen
limburgs (maasvallei)
N/V/534
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Neerharen 
Neerharen 