MDESC0114_0115_15078 - Tovenaar doet iemand verdwalen

En lik dien zelfd’n persoon, ze kwam’n e ki mi drie kameraod’n van Vlaomertieng kerremesse. En dien Miel Druant wunde in ’t Prootstratje. Mao ’t wos een die dao bie de schietperse wunde - ’t waor’n dao vroeger van die klen’ uustjes, ‘k wet’n nie a j’ gieder dat ewet’n ed, dao bie de schietperse, die lik ezo dieper in waor’n, j’adde eest e diek, en dat wos toen dieper in, eneeje, mao dat is nu oger up, ol deze kant van de schietperse Sient-Sebastiaon, mao dat is nu gliekvloer ebrocht mi de roete, enee - Nu, ’t wos ene van die kameraod’n die wunde in een van die uustjes. En me grootvaoder wos daor oek biej. Zo, ’t is dat danke ’t zo goed wet’n, want iej ad oek de farce. Nuw, eu, zieder komm’n of van Vlaomertienge, en a ze ezo zien, lik teg’n, lik wao da d’n Notaoris Lahaye nu wunt, zegt er, d’n dien die dao wunt djuuste bie de schietperse, daor in, zegt’n: “Miel en Juul, gao gieder mao, wi”, zegt’n, - en ’t rènde slagwaoter, eneeje - “Je zie giej olgliek nog en ende verder. ‘k Gaon ik d’n eest’n tuus zien van julder! Gieder gao nat zien, wi”! En bienst ’n deen, da dien vent dat bezig is mi zegg’n, ezo, Miel zegt ezo: “Ja, dat is nog ol te zien”, zegt’n, “’t zoed oltemets kunn’n gebeur’n da j’oltemets nog langer up weg ziet of ikke”! Mao dien vent daorup gin achtienge egev’n, dat ’n were zuk e toer gienk uutaol’n, eneeje. Nu, zieder gaon voort, olle tweeje. En mien grootvaoder daor oek nie up peiz’n, dat ’n iej dat gienk doen. En zieder gaon. En a ze komm’n bie ’t Prootstratje zeg Miel ezo teg’n me grootvaoder: “Allei, Juul, toet laoter, wi, e keeje”! “Ja”, zegt mien grootvaoder. Nu, iej gao voort, iej e peist daorup nie meeje, eni. Mao, ’s anderdags, e ziet dien kameraod were. En zegt’n: “Juul”, zegt’n, “ewel, ‘k ên were een teg’nkomm’n, wi, mi Miel! ’t Is edaon, wi, zegt ‘n, e meug nooit mi naoz’n van mien, wi”, zegt’n, “of ‘k gaon vermoord’n”! Eneeje. “Wuk is ‘t”? zeg vaoder. Zegt ‘n: “Van d’n nucht’n, kart vor d’n vuv’n”, zegt’n, “ik zat nog e wangel’n”, zegt’n, “in de weeje”, zegt’n, “van de schietperse”! En ’t wos toen roend d’n twov’n a ze zieder daor anekomm’n waor’n, eneeje. En ad iej dien vent dao heel d’n nacht - en vaneigens kletsnat toet up z’n lief, eneeje! En achternao ed ’n toen nog d’n pleurus ekreg’n, dien vent, van in, van zo gruwelik nat erènd te zien, eneeje, je ku gaon reken’n! En dat wos een van ze stess’n, van Miel Druant, eneeje.

SINSAG 0667 - Zauberer führt irre.    SINSAG 0667 - Zauberer führt irre.   

Drie mannen, onder wie een tovenaar, kwamen in de gietende regen terug van de kermis in Vlamertinge. De man bij wiens huis men het eerst kwam, sprak tot de twee anderen: "Ik ben bijna thuis, maar jullie zullen flink nat worden!" Daarop antwoordde de tovenaar: "Ja, dat valt nog af te wachten. Het zou best kunnen dat jij nog langer onderweg zal zijn dan wij!" De twee mannen gingen voort. De volgende dag kwam één van de mannen diegene tegen die de vorige dag normaal gezien als eerste thuis zou zijn geweest. Die persoon sprak echter: "Nu heb ik toch weer iets meegemaakt! Vanochtend om kwart vóór vijf was ik nog altijd op zoek naar mijn huis!" De tovenaar had de man doen verdwalen, waardoor deze laatste kleddernacht was geworden en een longontsteking had gekregen.

M. Deschrijver, Gent, 1961

2.2 Tovenaars

west-vlaams (poperinge en omstreken)

235

Grootvader van de informant

fabulaat

Poperinge    Poperinge   

Vlamertinge    Vlamertinge