Hoofdtekst
Moeder ging ne keer uit mee ’t kind ip heuren arme. Os ze werekeerde was da kind lijk zo stille. "’t Slaapt zeker", zeien ze. Maar os ze goed keken zat ’t mee ’n anijsmokke in zijn’ mond. En ’t schoonste van ol, niemand ’n wiste hoe da ze ’n zijn’ mond gegrocht was. En os ze thuiskwamen begoste da kind te spelen, en ’t speelde drie dagen lang, totda ’t doôging.
Beschrijving
Een vrouw ging wandelen met een kind op haar arm. Bij haar terugkeer was het kind heel stil, waardoor voorbijgangers zeiden: "Het kindje slaapt zeker?" Wanneer men echter goed keek, zag men dat het kindje een anijssnoepje in zijn mondje had. Niemand wist hoe dat snoepje daar gekomen was. Toen de moeder thuiskwam, begon haar kind drie dagen lang te spelen. Daarna stierf het.
Bron
G. Speecke, Leuven, 1959
Commentaar
2.1 Heksen
west-vlaams (menen en omstreken)
128
Moeder van de informant
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Wervik 
Wervik 