CDEWA0090_0090_15886 - Spook Doolt

’t Was do nie verre van ons ’n postje. ’t Aan (er hadden) do vroeger twi oede menschen geweund, die gin joengens hadden. ’t Spokte dor oltied in dat ovekot (ovenhuis). Voader en m’n broere giengen dor ’n ki gon kieken. ’t Klopte twoalve en ze zagen dor ’n vint kommen met ’n laken no dat ovekot. Je deed ’n steen los, holdeg ’n kistje uut en begost ’t geld te tellen. Voader deed de deure open en zei: "Vriend, wa steek je gie hier uut”? En ’t spook antwoordde: "’t Weundeg ’n oed mens bie ons. M’èn heur geld nie an de familie gegeven, m’èn ’t zelve g’hoeden (gehouden) mo m’èn geen gerust geweten en m’èn ’t hier weggestoken. Wil je ’t gie”? "Nink”, zei m’n voader, "gif het were an de menschen an wien dat ’t toebehoort”. "’k Durven nie”, zei ’t spook. "Gif het ton an de paster”, zei m’n voader. En de paster èt an die menschen weregegeven.

SINSAG 0401 - Der verborgene Schatz.    SINSAG 0401 - Der verborgene Schatz.   

In het ovenhuis van een boerderij waar een kinderloos echtpaar had gewoond, spookte het altijd. Om middernacht liep een man met een laken naar het ovenhuis, waar hij een steen losmaakte en een kistje tevoorschijn haalde. Vervolgens begon de verschijning het geld in het kistje te tellen. Op een dag stapte een dappere man naar het spook toe en vroeg wat er aan de hand was. Daarop antwoordde het spook: "Er woonde een oud mens bij ons. We hebben haar geld niet aan de familie gegeven, maar het zelf gehouden. Omdat we geen gerust geweten hadden, hebben we het geld hier verborgen. De man gaf het spook de raad om het geld te geven aan de personen die er recht op hadden. Omdat het spook dat niet durfde, raadde de man aan om het geld aan de pastoor te geven. De pastoor heeft het geld op zijn beurt aan de familie geschonken.

C. Dewaele, Leuven, 1967

1.4 Luchtgeesten

west-vlaams (oostkust)

91

Vader van de informant

fabulaat

Heist    Heist