MDESC0030_0031_14852 - Nekker onder de gedaante van een lange man

‘k Gaon up en aovond naor uus, roend d’n neg’n en oof, danke van kenniss’n kwam. Me wund’n an d’n Werf, ier up Sient Michielsstraote. Enne os ke ik dao naosde van de beke, daor up d’n werf, ’t gieng daor e grot’n lang’n vent vor mien. ‘k Zegg’n, ‘k wos benauwd, ‘k kwam benauwd. En ‘k bleef stille staon, bie Juul Alleweireldts, g’reed om binn’n te gaon, om te vraog’n dan ze en endetje gieng’n mei gaon, toet an m’n uus. En dien vent zette nem nere up de beke - ’t wos daor e beke mi e sten’n brugsje - en e zette nem nere; en ‘k wos toen nog vele meer benauwd, eneeje. ‘k Ad ol de klienke vaste van de deure van dien man, eneeje, en ommekeeje, dien vent wos weg, ‘k zag’n nem nie meeje, jaon, e wos weg. En anke dat tuus vertelde, eneeje, ze zein zieder da dat d’n nekker wos, ja.

Een meisje kwam 's avonds omstreeks half tien terug van de kermis. Toen het meisje langs de beek liep, zag ze een grote man vóór zich lopen. Doodsbang maakte het meisje zich klaar om naar een nabijgelegen huis te spurten. Even later ging de grote man aan de oever van de beek zitten. Het volgende ogenblik zag het bange meisje de grote man niet meer. Haar ouders beweerden achteraf dat die man de nekker was geweest.

M. Deschrijver, Gent, 1961

1.1 Watergeesten

west-vlaams (poperinge en omstreken)

11

memoraat

Poperinge    Poperinge