Hoofdtekst
’t Stoenden do, nie verre van Poliene Toke, van die dikke hagen, die toebehoorden an petje (verkleinwoord voor peter) Calemin. ’t Toverde dor ook. Ze zagen dor ’n luchtje. ’n Kleen boertje die do weunde vroeg an petje Calemin: "Zoek’n bitje braam meugen èn (hebben)”? "Ja’g”, zei petje Calemin. En j’hoalde dor ’n hele kanne goed (goud) uut. En z’èn nooit gin luchtje mè gezien.
Onderwerp
SINSAG 0183 - Schatzfeuer zeigt die Stelle, wo der Schatz ruht.
  
Beschrijving
In de buurt van een haag was een vreemd lichtje te zien. Een boer die daar in de buurt woonde, vroeg aan de persoon die daar woonde of hij wat braambessen kon krijgen. Nadat men een kan vol goud uit de haag had gehaald, heeft men het lichtje nooit meer gezien.
Bron
C. Dewaele, Leuven, 1967
Commentaar
1.3 Vuurgeesten
west-vlaams (oostkust)
38
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Heist