Hoofdtekst
Enne Kaorel Preej, die dao te vor’n wunde, ’t wos e, ja, z’add’n toen e kleen kiend. En da kiend schreeuwde dag en nacht; en z’n arms en ol, en heel ze lichaamtje, ’t wos ol vul mi spellestikk’n, ol vul mi spell’n. En dat kam oek deur Miel Druant, eneeje, deur Miel Druant, ’t kam oek deur nem, jaot, ’t kam oek deur nem. En ’t is toen, daor, lik of da ze zieder dao zein, da ze daor ol de boek’n gaon weghaol’n ên, eneeje, toen att’n dood egaon ed. En adde vele boek’n, wi, jaon, vele boek’n. En ol de mensch’n die dao wund’n, ol ze zein ol da ’t deur nem wos. En d’n een gienk ezo, en d’n ander’n kreeg en og’n rik; gauw de mensch’n kreg’n daor ol etwodde in da stratje.
Onderwerp
SINSAG 0750 - Andere Zauberei.   
Beschrijving
In Poperinge woonde een kindje dat de dag en nacht huilde en wiens lichaam helemaal vol speldenprikken stond. Men vermoedde dat een tovenaar voor het onheil verantwoordelijk was. Toen die tovenaar gestorven was, is men zijn toverboeken gaan weghalen.
Bron
M. Deschrijver, Gent, 1961
Commentaar
2.2 Tovenaars
west-vlaams (poperinge en omstreken)
238
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Poperinge   
Plaats van Handelen
Poperinge