Hoofdtekst
Natuurlijk, vanzelfsprekend, kwamen d’r ook weer zeer belangrijke dingen in actie, eh.. gebruiken in actie, in geval eh.. van een eh.. overlijden, als iemand stierf in het dorp. Eh.. dat was iets eh.. waar de hele dorpsgemeenschap zich bij eh.. betrokken eh.. voelde. Eh… op de eerste plaats eh.. werd in de betrokken sterfkamer na het overlijden van eh.. betrokkene, werd de klok stilgezet. Eh.. ook was het gebruikelijk om, als in die sterfkamer een spiegel hing, direct daar overheen een witte doek werd eh.. gehangen. De blinden, dus de luiken van de sterfkamer, gingen dicht, tegelijk ook met de blinden, de raamblinden, de luiken van de voorgevel van het huis. En dit alles dat bleef zo tot na, of tot aan de, of tot na de begrafenis. En die begrafenis die bracht vanzelfsprekend ook weer allerhande dingen met zich mede. Op eerste plaats ging aan die begrafenis vooraf een ehhh.. gezamenlijk eh.. medeleven in de vorm van eh.. drie.. de drie avonden voor de begrafenis, dat de dode op het ziekbed eh.. opgebaard lag, eh.. het hele dorp medeleefde in de vorm van een, laat ik maar zeggen, bidavond eh..eh.. om weer eh.. voor de zielenrust van deze afgestorvene te bidden. Eh.. het gehele dorp was daarbij betrokken. V.. het was ook gewoonte dat eh..eh.. daar een vaste voorbidder of voorbidster bij ehm.. optrad. Na die begrafenis eh.. was er, behalve een.. een drukte thuis natuurlijk, was er ook een hele drukte in de.. in het dorp eh.. zich bevindende cafés. En eh.. dit eh.. v..vond zijn oorzaak in het feit eh.. dat eh.. men, toch wel uit een zeker medeleven met hetgeen dat er gebeurd was, zijn verdriet een beetje wilde gaan verdrinken, want er was een goede vriend of bekende gestorven en dat verdrinken dat ging dan.. dat eh.. nam dan wel eens eh.. vormen aan die nog wel eens heel lang gerekt werden, als ik het zo mag noemen. D’r werden soms wel eens een beetje teveel drupkes, een beetje teveel gedronken. Eh.. men noemde dat, dat had ook een vaste naam eh.., eh.. had zich een clubje gevormd van vrienden van de overledene, en dan werd er gezegd: “Nou, dan zullen we nou maar ens zien vel gaon verzoepen.”
Beschrijving
Gebruiken rondom overlijden en begrafenis.
Bron
Radio-uitzending Vonken onder de As (NOS)
Commentaar
Jaar van opname is niet zeker, maar zal waarschijnlijk 1972 of eerder zijn. Een aantal verhalen van deze verteller lijkt in november 1972 te zijn uitgezonden op de radio.