Hoofdtekst
Na de doop van het boorlingske was het de gewoonte, het allereerste wat gebeurde, om naar het dichtstbijzijnde dorpscafé te trekken waar het eh.. kindje eh.. gewogen werd, waar het op de “waog” werd gelegd, dat was een heel belangrijk ding [lacht]. Eh.. daaraan werd vastgekoppeld een bezoek ook, en ik kan wel zeggen, aan alle andere cafés. En wel zodanig eh.. dat dat wel een heel langgerekte doorspoeling werd soms. Eh.. en het is één keer wel eens gebeurd, ik meen dit toch even te mogen en te moeten vertellen, eh.. dat eh.. men na enige uren doorspoeling, als ik het zo even mag noemen weer, eh.. op weg naar huis was en op één keer tot de ontdekking kwam dat men het boorlingske, het kindje, vergeten had b.. in ‘t letste ce.. in het laatste café had laten.. achter.. la.. laten liggen. En men zich weer met de grootste spoed caféwaarts eh.. spoedde om het kindje op te halen.
Beschrijving
Na de doop ging met de baby naar het dichtstbijzijnde café om het kind te laten wegen. Daarna werden alle andere cafés aangedaan en werd er soms flink gedronken. Het is wel eens gebeurd dat men daarbij de baby vergat. Die was achtergebleven in het café.
Bron
Radio-uitzending Vonken onder de As (NOS)
Commentaar
Jaar van opname is niet zeker, maar zal waarschijnlijk 1972 of eerder zijn. Een aantal verhalen van deze verteller lijkt in november 1972 te zijn uitgezonden op de radio.