Hoofdtekst
Spookmis. (dit verhaal speelt zich vlak ná 1900 af).
Cadier en Keer haet 'ne pesjtwaor gehad, dae zwoa völ gedoon haet veur 't missiehoes ('n klooster van de paters van de Afrikaanse missiën), tot 'r auch dáo begrave is, in 'ne grafkelder onder de Lourdesgrot.
Op zekere nach kòs eine van de patersj neet sjlaope en ging e sjtökske op de gang loupe. Dao geit de deur van 'n ander cel ope; dae pater kòs auch de sjlaop neet vatte. Eve later nog eine. Doe ginge ze mèt ze drieje nao boete get wandele en e segretsje rouke. Ze sjtonge bie 't muurke bie de Lourdesgrot sjtoon kieke nao de leegskes van Mesjtreech. Ze hauwe dao al effe gesjtange, dao geit de deur van de grafkelder ope en kump 'n gedaante nao boete. Dae zjwaefde e sjtökske bove de aerd, ging euver dat muurke, de berreg op nao Keer, - die drie patersj lepe achter 'm aan! - en rech op de kèrrik aan.
De versjiening sjtopde neet, mèh ging door de deur van de kèrrik nao binne. Eve daonao zaoge 't leech aangoon.
Umtot die patersj toch wilde weite, wat dao aan de gang waor, ging eine bie d'n andere in de heng sjtoon, en zwoa kòs 'r sjus nao binne kiēke.
Dao sjtong die pesjtwoar oppe elter, e waor de mès 'nt leze. 'r Hauw de keertse aan, en zelfs huërde ze de bel goon.
Nao de mès kaom de pesjtwoar weer door de gesjlote deure nao boete en truk nao de grafkelder.
Doe die patersj dat in 't dörrep vertèlden, zagte de luu: "Dat mòt pesjtwaor Walbers gewaes zin!" 'n Auw vrouw hauw nog 't dwoade prinsje met 'n foto, en daovan herkinde ze 'm.
Die vrouw gaaf auch 'n verklaoring: doe de pesjtwoar nog laefde, ging 'r nao de mès ummer dèrek nao boete, en doeg gein dànkzègking. Daoveur mòs 'r noe boete, en daoveur kòs 't auch geinen andere es Walbers zin.
Cadier en Keer haet 'ne pesjtwaor gehad, dae zwoa völ gedoon haet veur 't missiehoes ('n klooster van de paters van de Afrikaanse missiën), tot 'r auch dáo begrave is, in 'ne grafkelder onder de Lourdesgrot.
Op zekere nach kòs eine van de patersj neet sjlaope en ging e sjtökske op de gang loupe. Dao geit de deur van 'n ander cel ope; dae pater kòs auch de sjlaop neet vatte. Eve later nog eine. Doe ginge ze mèt ze drieje nao boete get wandele en e segretsje rouke. Ze sjtonge bie 't muurke bie de Lourdesgrot sjtoon kieke nao de leegskes van Mesjtreech. Ze hauwe dao al effe gesjtange, dao geit de deur van de grafkelder ope en kump 'n gedaante nao boete. Dae zjwaefde e sjtökske bove de aerd, ging euver dat muurke, de berreg op nao Keer, - die drie patersj lepe achter 'm aan! - en rech op de kèrrik aan.
De versjiening sjtopde neet, mèh ging door de deur van de kèrrik nao binne. Eve daonao zaoge 't leech aangoon.
Umtot die patersj toch wilde weite, wat dao aan de gang waor, ging eine bie d'n andere in de heng sjtoon, en zwoa kòs 'r sjus nao binne kiēke.
Dao sjtong die pesjtwoar oppe elter, e waor de mès 'nt leze. 'r Hauw de keertse aan, en zelfs huërde ze de bel goon.
Nao de mès kaom de pesjtwoar weer door de gesjlote deure nao boete en truk nao de grafkelder.
Doe die patersj dat in 't dörrep vertèlden, zagte de luu: "Dat mòt pesjtwaor Walbers gewaes zin!" 'n Auw vrouw hauw nog 't dwoade prinsje met 'n foto, en daovan herkinde ze 'm.
Die vrouw gaaf auch 'n verklaoring: doe de pesjtwoar nog laefde, ging 'r nao de mès ummer dèrek nao boete, en doeg gein dànkzègking. Daoveur mòs 'r noe boete, en daoveur kòs 't auch geinen andere es Walbers zin.
Onderwerp
SINSAG 0403 - Die Geistermesse.   
Beschrijving
Pastoor die na opdragen mis geen dankzegging uitspreekt keert na dood terug om mis te lezen.
Bron
Collectie Eggen, verslag 24, verhaal 18 (Archief Meertens Instituut)
Naam Overig in Tekst
Lourdesgrot   
Walbers   
Afrikaanse   
Naam Locatie in Tekst
Cadier en Keer   
Mesjtreech   
Maastricht   
Keer   
Plaats van Handelen
Cadier en Keer