Hoofdtekst
Weerwolven hadden een vel om. Ze hadden er plezier om bij iemand op de kruiwagen, ook op de rug te springen. Die dit overkwam moest de weerwolf kruien of dragen. En die was zwaar, hoor!
Juffrouw Van Kalkeren weet nog, hoe haar vader (geb. 1861) altijd blij was geweest, dat hij "de krump”"(= de kromming, bocht) van de Groene Straat, waarin hij voor zijn huwelijk woonde, was gepasseerd. In die "krump" zaten altijd weerwolven te brommen. (Ik ben na afloop van deze opname door de Groene Straat teruggegaan, terwijl het al donker was en heb geen gebrom gehoord).
Juffrouw Van Kalkeren weet nog, hoe haar vader (geb. 1861) altijd blij was geweest, dat hij "de krump”"(= de kromming, bocht) van de Groene Straat, waarin hij voor zijn huwelijk woonde, was gepasseerd. In die "krump" zaten altijd weerwolven te brommen. (Ik ben na afloop van deze opname door de Groene Straat teruggegaan, terwijl het al donker was en heb geen gebrom gehoord).
Onderwerp
SINSAG 0801 - Werwolf lässt sich tragen.   
Beschrijving
Weerwolven hebben vel om, laten zich dragen; plaats waar ze te horen zijn.
Bron
Collectie Hol, verslag 18, verhaal 15 (Archief Meertens Instituut)
Naam Overig in Tekst
Van Kalkeren   
Groene Straat   
Plaats van Handelen
Lienden