CJ028213

Te Amersfoort staat een oude, hoge toren: Onze Lieve Vrouwe met het Kind. Hoe is die toren zo hoog geworden, zou je zeggen? Hoe konden ze daar zo hoog bij komen? Want steigers waren er in die tijd nog niet.
Eerst groeven ze een diep gat in de grond. Daar kwamen de fundamenten van de toren in. Toen ze nu met het bouwen boven de grond kwamen, konden ze er niet meer bij. Toen hoopten ze het zand, dat ze uit het diepe gat gehaald hadden om de muren heen en daar gingen ze op staan en zo metselden ze verder.
Maar toen raakte dat zand op en ze konden niet bij de muren komen.
Toen werden er grachten gegraven. Al dat zand, dat uit die grachten kwam, werd om de toren heen gewerkt. Zo zijn de singels ontstaan.
Maar het was nog niet genoeg, want de toren die moest nog hoger.
Toen werden er weer grachten gegraven. En het zand daarvan hoopten ze bij de toren op. Zo konden ze weer doormetselen. Toen hadden ze genoeg.
De toren was klaar. Maar toen moest al dat zand weer weg, dat om de toren heen opgehoopt was. Dat zand hebben ze toen allemaal op één hoop gegooid. Zo is de Amertsfoortse berg ontstaan.
Dat laatste wordt ook wel zó verteld:
Dat zand, dat moesten ze kwijt. Ze hebben toen bij de toren een groot gat gegraven en daar hebben ze het zand in gegooid.

Er wordt verteld hoe de Onze Lieve Vrouwe met het Kind-toren in Amersfoort zo hoog is geworden. Het overtollige zand wordt op een hoop gegooid: de Amersfoortse berg.

Collectie Jaarsma, verslag 282, verhaal 13 (archief MI)

2 december 1967

Onze Lieve Vrouwe met het Kind    Onze Lieve Vrouwe met het Kind   

Amersfoortse    Amersfoortse   

Amersfoort    Amersfoort   

2013-03-01 14:46:21