Hoofdtekst
IJe Hulshof wie kastlein yn Surhuzum. Dy wenne dêr doe noch mar krekt, doe kom der in greate keardel by him yn 'e herberch. Dy dronk mar fuort en mar wei. En hy bitelle net. "Ik tocht," fortelde IJe letter, "Hoe mei dit kommen? Soe ik myn sinten wol krije? En hoe krij 'k him hjir aenst wer wei?"
Doe't dyselde twintich slokjes hawn hie, gong er ta 't festjebûske en sei tsjin IJe: "Sa is 't, tink, Hulshof, hè?"
"Ja," sei Ije, mar hy tocht: "Hoe mei dit komme? Twintich slokjes."
Mar hy stapte der út, sa rjocht as in kears.
Dat wie greate Piter.
Doe't dyselde twintich slokjes hawn hie, gong er ta 't festjebûske en sei tsjin IJe: "Sa is 't, tink, Hulshof, hè?"
"Ja," sei Ije, mar hy tocht: "Hoe mei dit komme? Twintich slokjes."
Mar hy stapte der út, sa rjocht as in kears.
Dat wie greate Piter.
Beschrijving
Een drinker blijft stug doordrinken, zonder te betalen.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 287B, verhaal 12 (archief MI)
Commentaar
12 mei 1968
Naam Overig in Tekst
IJe Hulshof 
IJe Hulshof 
Piter
Piter
Naam Locatie in Tekst
Surhuzum
Surhuzum
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21