Hoofdtekst
Ien hat my ris forteld: Nou ha 'k hwat bileefd, sei er.
Ik bin fannacht mei de duvel reizge.
Der wie ien njonken my. 't Hie mear fan in gedaente as fan in keardel. Ik waerd binaud. Hy hie ien hynstepoat en ien gewoane poat.
Hy sei mei in raer lûd: "Hwa tochten jo as ik wie?"
Fan kleare binaudens sei ik: "Jo koenen de duvel wol wêze."
"Ja," sei er, "dat bin ik ek."
Ik woarde sa binaud, ik sei: "Jo nimme my dochs net?"
"Né," sei er, "jo flokke wol, mar jo binne fan binnen wol aerdich geef. Ik mat ien ha dy't fan binnen gammel is."
Ik bin fannacht mei de duvel reizge.
Der wie ien njonken my. 't Hie mear fan in gedaente as fan in keardel. Ik waerd binaud. Hy hie ien hynstepoat en ien gewoane poat.
Hy sei mei in raer lûd: "Hwa tochten jo as ik wie?"
Fan kleare binaudens sei ik: "Jo koenen de duvel wol wêze."
"Ja," sei er, "dat bin ik ek."
Ik woarde sa binaud, ik sei: "Jo nimme my dochs net?"
"Né," sei er, "jo flokke wol, mar jo binne fan binnen wol aerdich geef. Ik mat ien ha dy't fan binnen gammel is."
Onderwerp
SINSAG 0945 - Andere Begegnungen mit dem Teufel.   
Beschrijving
Een man merkt plotseling dat de duivel met hem oploopt. Hij herkent de duivel aan zijn paardenpoot. De duivel beaamt dat hij de duivel is en verklaart de man niets aan te zullen doen. De man is weliswaar een vloeker, maar 'van binnen gaaf', aldus de duivel. De duivel moet iemand hebben die ook van binnen verrot is.
Bron
Corpus Jaarsma, verslag 519, verhaal 9 (archief Meertens Instituut)
Commentaar
31 oktober 1968
Andere Begegnungen mit dem Teufel.
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21