CJ054501

Der wie in boer, dy hie in feint. Dy feint wie op 't lân oan 't ploeijen. De boer kom by him op 't lân om der nei to sjen. Doe sei er: "Ik wyt der neat fan. De fuorgen komme my krûm genôch to lizzen. Ik sil dy ris ien foar dwaen."
Mar doe woarde er wiet oan 'e fuotten; hy hie klompen oan.
Hy sei: "Hwat is 't hjir wiet. Ik kin sa net op 't lân forkeare. Helje myn learzens even op. Ik kin sa net ploegje."
De feint gong nei de plaets.
Hy tocht: "Wacht, ik sil de boer ris in poets bakke."
Hy sei tsjin 'e frou en de faem: "De boer hat sein, ik moest jim allebeide even brûke."
"Hwatte?" sei de frou, "dat lychste."
"'t Is de wierheit", sei de feint. "Ik sil de boer noch wol us freegje, dan kinne jimme 't sels hearre."
Hy die de doar iepen en rôp tige lûd: "Allebeide, boer?"
"Jawis, domme duvel, alle beide", rôp de boer werom.
Doe koenen de froulju it dan beide hearre en mocht er syn gong gean.

AT 1563 - "Both?"    AT 1563 - "Both?"   

ATU 1563 - “Both?”    ATU 1563 - “Both?”   

Een boer stuurt zijn knecht naar de boerderij om een paar laarzen te halen. De knecht zegt tot de boerin en de meid dat hij hen - op bevel van de boer - beiden moet 'gebruiken'. Als zij hem niet geloven roept de knecht naar de boer: "Allebei, boer?". Als de boer bevestigend heeft geantwoord, laten de vrouwen de knecht zijn gang gaan.

Collectie Jaarsma, verslag 545, verhaal 1 (archief MI)

K1354.1 - ”Both?“    K1354.1 - ”Both?“   

15 december 1968

"Both?"

2013-03-01 14:46:21