Hoofdtekst
Ek in kear, doe siet ús buorwyfke by ús. Doe wie Imke de Jong der ek. Doe sei 't minske: "Kom, ik mat der mar op út to boadskipjen."
"As jo boadskipje wolle," sei Imke, "dan matte jo ek sinten ha."
"Dy ha 'k wol", sei 't minske.
"Binne jo dêr wis fan?" sei Imke.
"Jawis", sei se.
"Sjoch dan mar ris", sei Imke.
Hja sjen en sjen en doe sei se: "Och heden, ik bin myn beurs kwyt."
"Is er dit soms ek?" sei Imke, en hy helle him to foarskyn út syn bûse wei.
"As jo boadskipje wolle," sei Imke, "dan matte jo ek sinten ha."
"Dy ha 'k wol", sei 't minske.
"Binne jo dêr wis fan?" sei Imke.
"Jawis", sei se.
"Sjoch dan mar ris", sei Imke.
Hja sjen en sjen en doe sei se: "Och heden, ik bin myn beurs kwyt."
"Is er dit soms ek?" sei Imke, en hy helle him to foarskyn út syn bûse wei.
Beschrijving
Imke de Jong vroeg eens aan een vrouw of ze zeker wist dat ze geld had. Verschrikt kwam ze erachter dat haar portemonnee weg was. Imke had de portemonnee.
Bron
Corpus Jaarsma, verslag 555, verhaal 8 (archief Meertens Instituut)
Commentaar
24 januari 1969
Naam Overig in Tekst
Imke de Jong 
Imke de Jong 
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21