kul082 - Naar Grard, de holbewoner (4: Sjefke de Wörst)

Een van die stoelenmatters was Sjefke de Wörst. Het was 'n gewoon manneke, niet bijzonder groot, die ook wel Wörstje genoemd werd, omdat hij er uit zag als 'n overjarig stukske worst. Zijn schaars behaarde kop werd getekend door 'n smalle kin, forse wenkbrauwen, diepe rimpels en 'n spitse neus, waarvan de kleur deed denken aan snevel. Inderdaad. Wörstje had het krêk als Willem Zift, gruwelijk op snevel. "Hâ-t-ie", naar Kulhannes zei, "'nen borrel te veul op, dan riep-ie aalt ês ie bê de miensen aon de deur stôn:
'Hedde nog stoelen te matten
Hedde nog luizen te vatten'.
Mêr ês Sjefke nie zo veul snevel gepruufd hâ en ie zaat verlegen ûm 'n bâkske koffie, dan zin-ie mee dê-t-ie de deur openstaak:
'Vrouwke, hêdde nie 'ne stoel te matten,
Vûr 'n bêkske koffie doe ik h'm oplappen'."

Dat was ook zo. Voor een bakske koffie en 'n snee mik repareerde Wörstje d'n ene kapotte biezenmatten stoel na d'n andere. Was 't goed weer dan ging hij buiten zitten en bij slecht weer kroop hij binnen. Op de stal of in d'n hêrd, als hij mocht. Met 'ne versleten of kapotte stoel was Wörstje gauw klaar. De goeie biezen liet hij zitten en de kwaaie verving hij door nieuwe droge biezen, die hij God weet waar vandaan gehaald had. Zo verdiende Sjefke de Wörst als stoelenmatter z'ne schaars belegde boterham en z'n helder sneveltje, waar hij, krêk als Willem Zift, gek op was.

Een van de stoelenmatters is Sjefke de Wörst, die net als Willem Zift, gek is op snevel.

Roger van Laere, KULHANNES, Liempde 1992, 191-192

voor 1992

Kulhannes    Kulhannes   

Sjefke de Wörst    Sjefke de Wörst   

Willem Zift    Willem Zift   

God    God   

2013-03-01 14:46:20