Hoofdtekst
Ek wie der us in ploechje jongfolk, dy koenen net yn 't hôf komme. Sy woenen by har ta de apels, mar sy seagen dat Rikele en Myt noch net op bêd leinen.
Doe wachten se. Se woenen sa lang wachtsje oant de âlde minsken op bêd lizze soenen. Sy seagen dat Rikele en Myt har útklaeiden en risselwaesje makken om op bêd.
Mar elke kear as 't wêze soe en sy soenen yn 't hôf, dan stie âlde Myt foar 't glês.
Sy wist krekt it tydstip. Dat doe binne se op 't lêst mar fuort gong.
Doe wachten se. Se woenen sa lang wachtsje oant de âlde minsken op bêd lizze soenen. Sy seagen dat Rikele en Myt har útklaeiden en risselwaesje makken om op bêd.
Mar elke kear as 't wêze soe en sy soenen yn 't hôf, dan stie âlde Myt foar 't glês.
Sy wist krekt it tydstip. Dat doe binne se op 't lêst mar fuort gong.
Beschrijving
Jongelui lukt het niet om in de appelgaard te komen, omdat Rikele en Myt telkens voor het raam staan. Ze weet wanneer de jongelui komen. Wachten tot ze naar bed gaat, heeft dus geen zin.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 618, verhaal 7
Commentaar
25 maart 1969
Naam Overig in Tekst
Rikele   
Naam Locatie in Tekst
Myt   
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21