Hoofdtekst
Doe't wy froeger op 'e loggers fearen learden wy in ferske:
It liet op 'e loggers. In man fan Makkum hie 't optocht.
De logger- of de distelvaart,
ik zal er nooit van roemen.
Maar tot de nood my dringt
moet ik 't een uitkomst noemen.
Nu ga ik naar beneden
om mijn tijd eens te besteden,
hoe het op zo'n logger gaat.
Dan hoort men naar 't gebed.
Het eten is goed, maar veel te weinig vet.
Eén lepel met zijn drieën,
drie lepels met zijn tienen.
Geen spek meer in de snert,
geen boter van de koe.
Men noemt het margarine,
op het pond een halfpond toe.
Een hok voor vijftien mensen,
de knieën aan het vuur.
Geen vijand zal ik het wensen,
zo'n leven op den duur.
Twee man in éénmans kooien, gestoken van de vlooien,
Bewustloos van de stank.
Nu schei ik uit, mijn vrienden,
genoeg voor deze keer.
Ga 't zelf maar ondervinden.
Dat is de beste leer.
It libben dêr op sa'n logger wie werklik tige min.
Mei 10 jier al by de boer, 'k Fortsjinne deis 3 stûren. Letter doe't ik 15 jier wie fortsjinne 'k deis 7 stûren. 'k Moest doe al jirpeldolle en sichtsje.
Doe't ik 16 wie rekke ik nei de loggers. Wy fangden hearrings yn Emden. 13 jier lang wie 'k winters yn Emden en simmers hjir. Myn domisylje bleau yn Wierum.
Nei dy 23 jier woarde ik fisker yn Moddergat. Simmers by de boer, winters fiskje op skarren en bot, oan myn 65ste jier ta. Letter ha 'k noch wol bot fiske.
It liet op 'e loggers. In man fan Makkum hie 't optocht.
De logger- of de distelvaart,
ik zal er nooit van roemen.
Maar tot de nood my dringt
moet ik 't een uitkomst noemen.
Nu ga ik naar beneden
om mijn tijd eens te besteden,
hoe het op zo'n logger gaat.
Dan hoort men naar 't gebed.
Het eten is goed, maar veel te weinig vet.
Eén lepel met zijn drieën,
drie lepels met zijn tienen.
Geen spek meer in de snert,
geen boter van de koe.
Men noemt het margarine,
op het pond een halfpond toe.
Een hok voor vijftien mensen,
de knieën aan het vuur.
Geen vijand zal ik het wensen,
zo'n leven op den duur.
Twee man in éénmans kooien, gestoken van de vlooien,
Bewustloos van de stank.
Nu schei ik uit, mijn vrienden,
genoeg voor deze keer.
Ga 't zelf maar ondervinden.
Dat is de beste leer.
It libben dêr op sa'n logger wie werklik tige min.
Mei 10 jier al by de boer, 'k Fortsjinne deis 3 stûren. Letter doe't ik 15 jier wie fortsjinne 'k deis 7 stûren. 'k Moest doe al jirpeldolle en sichtsje.
Doe't ik 16 wie rekke ik nei de loggers. Wy fangden hearrings yn Emden. 13 jier lang wie 'k winters yn Emden en simmers hjir. Myn domisylje bleau yn Wierum.
Nei dy 23 jier woarde ik fisker yn Moddergat. Simmers by de boer, winters fiskje op skarren en bot, oan myn 65ste jier ta. Letter ha 'k noch wol bot fiske.
Beschrijving
Een lied op het zware leven op een logger, een vissersboot.
Bron
Corpus Jaarsma, verslag 718, verhaal 34
Commentaar
21 juli 1969
Naam Locatie in Tekst
Emden 
Emden 
Wierum
Wierum
Moddergat
Moddergat
Makkum
Makkum
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21