CJ078105

Wy hienen in buorman, dat wie in âld-feint. Dy forfeelde him jouns faek allinne en dan kom er wol gauris by ús to jounpraten. Om in ûre of njoggen gong er meastal wer fuort.
It famke fan my siet ûnder 'e warten.
Op in kear kom er wer by ús. Doe sei er: "Ha jim wol sjoen, dat Marijke al har warten kwyt is?"
Dêr hienen wy net om tocht, mar doe't wy seagen, wie 't sa.
"Dat ha ik dien", sei er.
"Hoe ha jo dat hawn?" fregen wy.
Hy sei: "Mei in stikje bjirkleed (een stukje van een doodshemd), dêr ha 'k dy warten mei wreaun. Doe wienen se samar fuort."
(Men docht it ek wol mei de binnenkant fan 'e pûl fan greate beanen. Dan mat men der by sizze: "Sa wier as God almachtich is, sa wier haw ik dizze beanepûl stellen." Hwant men mat him stellen ha. En as men de warten der mei ynwreaun hat mat men de skyl oer 't lofterskouder fuort smite)

TM 4302 - Volksgeneeskunde    TM 4302 - Volksgeneeskunde   

Een buurman verveelt zich 's avonds vaak en bezoekt ons dan. Om negen uur vertrekt hij weer. Op een keer zegt hij dat Marijke haar wratten kwijt is door zijn toedoen. Met een stukje doodshemd heeft hij over de wrat gewreven en daarna zijn ze weg. Soms doet men het ook wel met een bonenschil en tegelijkertijd een bezweringsformule opzeggen. Na het wrijven met de schil over de wrat moet je hem over je linkerschouder gooien.

Collectie Jaarsma, verslag 781, verhaal 5

6 oktober 1969

Volksgeneeskunde

Marijke    Marijke   

God    God   

2013-03-01 14:46:21