CJ111737

Der wie in doomny, dy hie de wyks mei 't jongfolk wedde, hy soe de sneins dêroan sadanich preekje, dat in gedielte fan 'e taharkers yn 'e tsjerke skrieme soe en tagelyk in oar gedielte laitsje.
Doe gong dy doomny de sneins hinne en boun in hynstesturt achter tsjin 'e nekke oan.
Hy hâldde in tige earnstige preek, dat de minsken dy't fóár him sieten rekken der djip fan ûnder 'e yndruk en bigounen to gûlen.
Mar de lju dy't achter him sieten, seagen de hynstesturt, dy't er nou en dan hinne en wer slingere, dat dy lju skodden fan it laitsjen.
Sadwaende woun dy doomny de weddenskip.

AT 1828* - Weeping and Laughing    AT 1828* - Weeping and Laughing   

ATU 1828* - Weeping and Laughing.    ATU 1828* - Weeping and Laughing.   

Een dominee pocht tegen een stel jongeren dat hij tijdens de preek het ene deel van zijn gemeente aan het lachen kan maken en het andere deel aan het huilen kan maken. De dominee bindt een paardenstaart achterin zijn nek vast en richt een ernstige preek tot een deel van de toehoorders. De kerkgangers zijn diep onder de indruk en barsten in snikken uit. Het andere gedeelte van de toehoorders heeft zicht op de de achterkant van de dominee en schudt van het lachen bij het zien van de heen en weer bungelende paardenstaart.

Collectie Jaarsma, verslag 1117, verhaal 37 (archief MI)

10 juli 1974

Weeping and Laughing

2013-03-01 14:46:21