Hoofdtekst
Der wie in tige rike heareboer, dy hie in frou en twa feinten en twa fammen. Dy boer krige in ûngelok en doe moest er in houten skonk ha. Mar dat wie him net moai genôch, dat doe bistelde er letter ek noch in gouden skonk. Mar dy gouden skonk brûkte er noait.
Dy boer waerd siik en koe net wer better. Doe wie 't syn bigearte, as er dea wie, woed er dy gouden skonk mei yn 'e kiste ha.
Dat gebeurde ek. Dy gouden skonk waerd mei de boer bigroeven.
Mar doe tocht de lytsfeint: "Dat skoandere goud dêr samar yn 'e groun, dat is dochs skande. Dat kin ik better brûke." En doe gong er nei 't tsjerkhôf ta en hy groef de kiste op, dy makke er iepen en hy helle de gouden poat der út. Dy naem er mei en dy forburch er.
Letter, doe't se op in joun by 't tsjuster allegear yn 'e hûs sieten, waerd der op it finster kloppe: tik - tik.
De widdou en de boaden en de feinten waerden der allegear kjel fan.
Op it lêst sei de frou: "Hwa is dêr?"
Doe hearden se in hiel raer lûd: "Mijn gouden been!"
De oare jouns wie 't wèr sa en noch in dei letter wie dyselde der wèr. "Mijn gouden been!" waerd der roppen. Doe sei de frou tsjin 'e oaren: "As dat lûd der moarnjoun wer is, dan sil ik freegje of ik it ha. In joun letter mat ien fan jimmes it freegje en sa fierder."
De oare jouns wie 't dêr wèr. 't Wie wer tsjuster.
"Mijn gouden been!" waerd der roppen.
Doe frege de frou: "Heb ik je gouden been?"
"O nee, o nee!" sei de stem.
De oare jouns waerd der wer kloppe: "Mijn gouden been!"
Doe frege de greatfaem: "Heb ik je gouden been?"
"O nee, o nee", sei de stem.
Wer in joun letter frege de lytsfaem: "Heb ik je gouden been?"
"O nee, o nee", waerd der sein.
Doe wie de oare jouns de greatfeint oan 'e beurt.
Der waerd wer kloppe en der waerd wer roppen: "Mijn gouden been!"
[Doe frege de greatfeint: "Heb ik je gouden been?"]
"O nee, o nee", waerd der sein.
Doe moest de lytsfeint der oan gelove. Doe't de stim rôp: "Mijn gouden been!" hâldde de lytsfeint him stil. Mar hja seinen tsjin him: "Toe dû mast freegje ofstû it hast."
Op 't lêst die er it. "Heb ik je gouden been?" frege er.
Doe kaem der in hiel raer lûd en tagelyk waerd de lytsfeint beetpakt
Dy boer waerd siik en koe net wer better. Doe wie 't syn bigearte, as er dea wie, woed er dy gouden skonk mei yn 'e kiste ha.
Dat gebeurde ek. Dy gouden skonk waerd mei de boer bigroeven.
Mar doe tocht de lytsfeint: "Dat skoandere goud dêr samar yn 'e groun, dat is dochs skande. Dat kin ik better brûke." En doe gong er nei 't tsjerkhôf ta en hy groef de kiste op, dy makke er iepen en hy helle de gouden poat der út. Dy naem er mei en dy forburch er.
Letter, doe't se op in joun by 't tsjuster allegear yn 'e hûs sieten, waerd der op it finster kloppe: tik - tik.
De widdou en de boaden en de feinten waerden der allegear kjel fan.
Op it lêst sei de frou: "Hwa is dêr?"
Doe hearden se in hiel raer lûd: "Mijn gouden been!"
De oare jouns wie 't wèr sa en noch in dei letter wie dyselde der wèr. "Mijn gouden been!" waerd der roppen. Doe sei de frou tsjin 'e oaren: "As dat lûd der moarnjoun wer is, dan sil ik freegje of ik it ha. In joun letter mat ien fan jimmes it freegje en sa fierder."
De oare jouns wie 't dêr wèr. 't Wie wer tsjuster.
"Mijn gouden been!" waerd der roppen.
Doe frege de frou: "Heb ik je gouden been?"
"O nee, o nee!" sei de stem.
De oare jouns waerd der wer kloppe: "Mijn gouden been!"
Doe frege de greatfaem: "Heb ik je gouden been?"
"O nee, o nee", sei de stem.
Wer in joun letter frege de lytsfaem: "Heb ik je gouden been?"
"O nee, o nee", waerd der sein.
Doe wie de oare jouns de greatfeint oan 'e beurt.
Der waerd wer kloppe en der waerd wer roppen: "Mijn gouden been!"
[Doe frege de greatfeint: "Heb ik je gouden been?"]
"O nee, o nee", waerd der sein.
Doe moest de lytsfeint der oan gelove. Doe't de stim rôp: "Mijn gouden been!" hâldde de lytsfeint him stil. Mar hja seinen tsjin him: "Toe dû mast freegje ofstû it hast."
Op 't lêst die er it. "Heb ik je gouden been?" frege er.
Doe kaem der in hiel raer lûd en tagelyk waerd de lytsfeint beetpakt
Onderwerp
AT 0366 - The man from the gallows
AT 0366 - The man from the gallows 
ATU 0366 - The Man from the Gallows.
ATU 0366 - The Man from the Gallows.
Beschrijving
Jongste knecht steelt het gouden been van overleden boer uit doodskist. Op een avond horen de weduwe en het personeel op het raam tikken en vragen waar het gouden been is. Dit gebeurt verscheidene avonden. De boerin zegt tegen de anderen dat de volgende keer zij zal vragen of zij het heeft, en dat ieder dat een volgende keer moet doen. Als de jongste knecht vraagt of hij het gouden been heeft, klinkt er een raar geluid en wordt hij vastgepakt.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 1127, verhaal 17a (Archief Meertens Instituut)
Commentaar
15 augustus 1974
The man from the gallows
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21