CJ113330

Ik ha faek yn Grinslân op 'e klaei arbeide. Dêr wienen skuorren, dêr doogde it net yn. Wy slepten altyd yn it strie, mar ik ha wol fortellen heard, dat der plakken wienen, dêr koe in minske bislist net lizze; dêr waerd er samar weismiten.
Yn guon skuorren klapten de doarren yn 'e nacht. De weinen rieden samar oer de telle, de tsjernmoune gong, en al sokke dingen mear.

In bepaalde schuren deugt het niet: overnachtende arbeiders worden zomaar opgenomen en weggesmeten; schuurdeuren klapperen; wagens komen in beweging. Het zijn spookschuren.

Collectie Jaarsma, verslag 1133, verhaal 30 (archief MI)

onbekend

Grinslân    Grinslân   

2013-03-01 14:46:21