Hoofdtekst
Der wienen twa mannen, dy sieten yn in café. De iene dy sei: "Dêr bistiet wol hwat." De oare sei: "Né, dêr leau 'k neat fan." Doe sei de oare: "Litte wy dan de duvel en God ris útdaegje."
Doe gongen se togearre nei 't tsjerkhôf ta. Dêr gongen se sitten.
De iene, dy't oan God noch syn gebot leaude, dage de duvel út. Doe waerd er hiel bot knypt. Wiken dêrnei hat er siik op bêd lein. De klauwen fan 'e duvel bleauwen him as groeden yn 'e earm sitten.
Doe gongen se togearre nei 't tsjerkhôf ta. Dêr gongen se sitten.
De iene, dy't oan God noch syn gebot leaude, dage de duvel út. Doe waerd er hiel bot knypt. Wiken dêrnei hat er siik op bêd lein. De klauwen fan 'e duvel bleauwen him as groeden yn 'e earm sitten.
Onderwerp
SINSAG 0917 - Teufel (in Tiergestalt) erschreckt Sünder (Fluchende, Holzdiebe, Sonntagsschänder oder Spötter). 
SINSAG 0917 - Teufel (in Tiergestalt) erschreckt Sünder (Fluchende, Holzdiebe, Sonntagsschänder oder Spötter). 
Beschrijving
Twee spotters in een café besluiten de duivel en God uit te dagen en gaan gezamenlijk naar het kerkhof. De ongelovigste van het stel daagt de duivel uit en wordt prompt heel hardhandig geknepen. De klauwen van de duivel blijven voor altijd in de arm van de zondaar zitten.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 1189, verhaal 10 (archief MI)
Commentaar
31 juli 1979
Teufel (in Tiergestalt) erschreckt Sünder (Fluchende, Holzdiebe, Sonntagsschänder oder Spötter).
Naam Overig in Tekst
God
God
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21