Hoofdtekst
Der wie in elftal fan hounen en in elftal fan oaljefanten. Dy beide elftallen soenen tsjin elkoar foetbalje.
De oaljefanten koenen it net hâlde. Hja stienen mei 13-0 achter. Hja hienen net in reserve-oaljefant, doe't der ien útfoel. Doe setten se der in tûzenpoat yn. It duorre mar even, doe stienen de oaljefanten mei 30-17 foar.
Doe sei de trainer fan 'e hounen tsjin 'e trainer fan 'e oaljefanten: "Hwerom ha jim dy tûzenpoat der fuort net ynset?"
Doe sei de trainer fan 'e oaljefanten: "Hy koe noait sa hurd syn skuon allegear oankrije."
De oaljefanten koenen it net hâlde. Hja stienen mei 13-0 achter. Hja hienen net in reserve-oaljefant, doe't der ien útfoel. Doe setten se der in tûzenpoat yn. It duorre mar even, doe stienen de oaljefanten mei 30-17 foar.
Doe sei de trainer fan 'e hounen tsjin 'e trainer fan 'e oaljefanten: "Hwerom ha jim dy tûzenpoat der fuort net ynset?"
Doe sei de trainer fan 'e oaljefanten: "Hy koe noait sa hurd syn skuon allegear oankrije."
Beschrijving
Een elftal honden en een elftal olifanten voetballen tegen elkaar. Als de olifanten met 13-0 achterstaan, raakt er tot overmaat van ramp een olifant geblesseerd. Omdat het elftal geen reserve-olifant heeft, zet het een duizendpoot in. Als de olifanten kort daarop met 30-17 voorstaan, vraagt de trainer van de honden zich af waarom de duizendpoot niet eerder ingezet is. De trainer van de olifanten verklaart dat de duizendpoot altijd wel even nodig heeft om zijn schoenen aan te trekken.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 1200, verhaal 25 (archief MI)
Commentaar
?
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21