Hoofdtekst
Vlissingen is een marinestad. Vroeger waren de marinemannen niet in tel bij de middenstand.
Nou zaten er aan het strand in Vlissingen twee dametjes, iets verder twee matrozen. Die matrozen riepen wel eens gekheid tegen die dametjes, maar daar werden ze zeer minachtend door aangekeken. Maar door het naderbijkomen en door de gesprekjes die de matroosjes voerden kwamen ze tot de ontdekking dat ze geen minderwaardige jongens waren, geen marineplebs dus.
Dus kwam er een klein gesprekje tussen hun. Toen zei die ene matroos: "Dames, mag ik jullie een raadsel opgeven?"
Toen zeiden die: "Ja, goed."
Toen zei die matroos: "Wat is nog zachter dan zacht?"
De dames raadden zijde, wol, enz.
Dit was fout, ze konden het niet raden.
Toen zei hij: "Dat is Gods Woord."
Die dames keken elkaar aan en knikten goedkeurend en dachten: "Nou, nou, dat is een nette man, en dat voor een matroos."
Toen zei hij: "Mag ik nòg een raadsel opgeven? Wat is nog harder dan hard?"
De dames weer aan 't raden: staal, ijzer, diamant, enz.
Ze raadden 't niet en gaven 't weer op.
Toen zei hij: "Nou, dan zal ik het jullie vertellen. Dat zijn de kloten van mijn grootvader. Want daar klopt hij al drie jaar leer op en nog is der geen putje in te zien."
Nou zaten er aan het strand in Vlissingen twee dametjes, iets verder twee matrozen. Die matrozen riepen wel eens gekheid tegen die dametjes, maar daar werden ze zeer minachtend door aangekeken. Maar door het naderbijkomen en door de gesprekjes die de matroosjes voerden kwamen ze tot de ontdekking dat ze geen minderwaardige jongens waren, geen marineplebs dus.
Dus kwam er een klein gesprekje tussen hun. Toen zei die ene matroos: "Dames, mag ik jullie een raadsel opgeven?"
Toen zeiden die: "Ja, goed."
Toen zei die matroos: "Wat is nog zachter dan zacht?"
De dames raadden zijde, wol, enz.
Dit was fout, ze konden het niet raden.
Toen zei hij: "Dat is Gods Woord."
Die dames keken elkaar aan en knikten goedkeurend en dachten: "Nou, nou, dat is een nette man, en dat voor een matroos."
Toen zei hij: "Mag ik nòg een raadsel opgeven? Wat is nog harder dan hard?"
De dames weer aan 't raden: staal, ijzer, diamant, enz.
Ze raadden 't niet en gaven 't weer op.
Toen zei hij: "Nou, dan zal ik het jullie vertellen. Dat zijn de kloten van mijn grootvader. Want daar klopt hij al drie jaar leer op en nog is der geen putje in te zien."
Beschrijving
Een matroos vroeg eens aan twee dametjes op het strand wat nog zachter dan zacht was. De vrouwen raadden wol en zijde en zo, maar het antwoord was 'Gods woord'. Toen vroeg hij wat harder was dan hard. Weer konden de vrouwen het niet raden. Het antwoord was: "Dat zijn de kloten van mijn grootvader. Want daar klopt hij al drie jaar leer op en nog is der geen putje in te zien."
Bron
Corpus Jaarsma, verslag 897, verhaal 9
Naam Locatie in Tekst
Vlissingen   
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21