Registratie zal enige tijd duren. Deze functie is in ontwikkeling.

CJ090112

Een sage (mondeling), woensdag 06 oktober 1971

Hoofdtekst

Myn mem hie in suster, dat wie myn muoike. As dy nachts nei de plé ta gong kom der altyd in neaken popke by har opkrûpen en gong by har op 'e skoat sitten. De plé stie bûtendoar.
Sjoukjemoai wie oars net sa gau fan 'e wize, mar ien kear ha se har dêr weihelle, doe wie se biwusteloas delfallen.
Doe fortelde se ús heit en mem fan dat popke.
Dat berntsje wie dêr formoarde woarn yn dat húske.
Doe sei heit tsjin Sjoukjemuoi, dêr koe se wol ôf komme.
Dan moest se hinnegean en dêr poppekleantsjes - regenkleden ensa - dellizze. En dat hat se dien. En doe hat se der noait wer lêst fan hawn. Dy kleantsjes woarden wei, en hwer't se bleaun wienen, wist gjin minske. Heit sei, dy woarden der fansels weikrigen. En dat wie èk gebeurd.


Onderwerp

SINSAG 0450 - Andere Tote spuken.    SINSAG 0450 - Andere Tote spuken.   

Beschrijving

Als een meisje buiten op het huisje zat, kwam er altijd een kleine baby bij haar op schoot zitten. Er zou daar ooit een baby vermoord zijn. Toen heeft ze er op aanraden van haar vader babykleertjes neergelegd. De kleertjes verdwenen, en de baby heeft ze nooit meer gezien.


Bron

Corpus Jaarsma, verslag 901, verhaal 12

Commentaar

6 oktober 1971
Andere Tote spuken.

Naam Overig in Tekst

Sjoukje    Sjoukje   

Datum Invoer

2013-03-01 14:46:21