Hoofdtekst
Myn man Kij syn beppe koe wiersizze. Sy foarspelde ien samar de takomst. Hja hat it o sa krap hawn. Har dochter Antsje sukkele altyd. Sy krige twa dûbeltsjes fan 'e earmfâlden. Op in kear doe wie se by ús en doe seach se wer yn 't kofjedik. "Hea," sei se, "noait liker as krijstû in blom."
Mem sei: "Hoe komt mem der by. Hwer soe ik in blom wei krije. Hjir komt noait ien mei blommen."
"Nou," sei 't âld-minske, "tink der mar ris om. It is klear to sjen, dû krijst in blom."
Koarte tiid dêrnei kom der in famke by ús. "Sjoch," sei se, "hjir ha 'k in loat fan in blom. It is sa'n moaijen ien, dat mem sei, dêr moest ik jo in loat fan bringe."
Mem sei: "Hoe komt mem der by. Hwer soe ik in blom wei krije. Hjir komt noait ien mei blommen."
"Nou," sei 't âld-minske, "tink der mar ris om. It is klear to sjen, dû krijst in blom."
Koarte tiid dêrnei kom der in famke by ús. "Sjoch," sei se, "hjir ha 'k in loat fan in blom. It is sa'n moaijen ien, dat mem sei, dêr moest ik jo in loat fan bringe."
Beschrijving
Een vrouw voorspelde een andere vrouw eens dat ze een bloem zou krijgen. Dat zag ze in het koffiedik. Het kwam uit.
Bron
Corpus Jaarsma, verslag 905, verhaal 2
Commentaar
20 oktober 1971
Naam Overig in Tekst
Kij   
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21