Hoofdtekst
Der wienen twa collega's predikanten. De iene hiet fan Barabbas. De oare syn namme wit ik sa net mear.
Dy twa doomnys wennen yn itselde plak. Mar it harmoniearde net tusken dy beide hearen. De iene mocht de oare, om samar to sizzen, net sjen.
De iene tocht: ik mat sjen dat ik hjir wei kom.
Op in snein hâldde de iene syn preek de moarns, en de oare de jouns.
De iene hie as tekstwurd (dat wie de moarns): "Laat Barabbas los!"
De lêste preke: "En blijf gijlieden bij de ezel."
Dy twa doomnys wennen yn itselde plak. Mar it harmoniearde net tusken dy beide hearen. De iene mocht de oare, om samar to sizzen, net sjen.
De iene tocht: ik mat sjen dat ik hjir wei kom.
Op in snein hâldde de iene syn preek de moarns, en de oare de jouns.
De iene hie as tekstwurd (dat wie de moarns): "Laat Barabbas los!"
De lêste preke: "En blijf gijlieden bij de ezel."
Beschrijving
In een plaats konden de twee dominees elkaar niet luchten of zien. 's Ochtends zei de ene in zijn preek dat men de ander moest laten gaan. 's Avonds zei de ander dat ze maar bij die ezel moesten blijven.
Bron
Corpus Jaarsma, verslag 931, verhaal 2
Commentaar
20 september 1972
Naam Overig in Tekst
Barabbas 
Barabbas 
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21