Hoofdtekst
Van de onthoofde roovers.
Er was eens een roover en die had heel wat volk onder hem. Ik geloof wel van veertig of vijftig man. Nou, ik behoef je niet te vertellen dat hij in zijn leven al veel gedaan had. Maar het eind en slot was dat de heele bende gepakt werd en dat ze allemaal veroordeeld werden om een kop kleiner gemaakt te worden. Of de hoofdman al zei, dat hij de schuld van alles was omdat ze alleen uitvoerden wat hij beval, het gaf niet: men wou den anderen geen pardon geven. Toen vroeg hij of ze dan toch ten minste een wensch vervullen wilden. Ze vroegen wat dat was. Nou, of hij dan het eerst onthoofd mocht worden, maar of ze vooraf zijn kameraden op een rij wilden zetten, dan zou hij ze zonder hoofd voorbijloopen. En dan vroeg hij als gunst, of ze diegenen die hij voorbijliep vrij wilden laten.
Die zonderlinge wensch werd natuurlijk grif toegestaan, want ze dachten: dat lukt toch niet, en ze waren nieuwsgierig om te zien wat er gebeuren zou.
Op den bepaalden dag werden dan de roovers op een rij gezet en toen zei de hoofdman tegen den beul: "Nou zal ik tellen, en dan moet je dadelijk goed toeslaan." Dat gebeurde. Een, twee, drie! De kop was er dadelijk af.
Maar toen stond hij op; en hoeveel liep hij er, denk-je, nog voorbij? Ja, je zult het niet gelooven, maar ze hebben me verteld van negen-en-twintig.
Die zijn toen natuurlijk losgelaten.
(
Er was eens een roover en die had heel wat volk onder hem. Ik geloof wel van veertig of vijftig man. Nou, ik behoef je niet te vertellen dat hij in zijn leven al veel gedaan had. Maar het eind en slot was dat de heele bende gepakt werd en dat ze allemaal veroordeeld werden om een kop kleiner gemaakt te worden. Of de hoofdman al zei, dat hij de schuld van alles was omdat ze alleen uitvoerden wat hij beval, het gaf niet: men wou den anderen geen pardon geven. Toen vroeg hij of ze dan toch ten minste een wensch vervullen wilden. Ze vroegen wat dat was. Nou, of hij dan het eerst onthoofd mocht worden, maar of ze vooraf zijn kameraden op een rij wilden zetten, dan zou hij ze zonder hoofd voorbijloopen. En dan vroeg hij als gunst, of ze diegenen die hij voorbijliep vrij wilden laten.
Die zonderlinge wensch werd natuurlijk grif toegestaan, want ze dachten: dat lukt toch niet, en ze waren nieuwsgierig om te zien wat er gebeuren zou.
Op den bepaalden dag werden dan de roovers op een rij gezet en toen zei de hoofdman tegen den beul: "Nou zal ik tellen, en dan moet je dadelijk goed toeslaan." Dat gebeurde. Een, twee, drie! De kop was er dadelijk af.
Maar toen stond hij op; en hoeveel liep hij er, denk-je, nog voorbij? Ja, je zult het niet gelooven, maar ze hebben me verteld van negen-en-twintig.
Die zijn toen natuurlijk losgelaten.
(
Onderwerp
SINAT 0977* - Der hingerichtete Räuberhauptmann 
SINAT 0977* - Der hingerichtete Räuberhauptmann 
Beschrijving
Een roverhoofdman wordt met zijn trawanten opgepakt en gevangen gezet. De roverhoofdman zal de doodstraf ondergaan door middel van onthoofding. Hij heeft een laatste wens: na zijn onthoofding zal hij langs de opgestelde rij van zijn trawanten trachten te lopen. Diegenen die hij weet te passeren, moeten vrijgelaten worden. Aangezien men niet gelooft dat de roverhoofdman hiertoe in staat is, willigt men het verzoek in. Als de beul het hoofd afhakt, loopt de roverhoofdman nog 29 van zijn kornuiten voorbij, die vervolgens worden vrijgelaten.
Bron
G.J. Boekenoogen 'Nederlandse sprookjes en vertelsels' in: Volkskunde 18 (1906), p. 93 N°91
Commentaar
[6 januari 1902 in brief van 25 april] 1902
vgl. CBAK0323
Der hingerichtete Räuberhauptmann
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20