Hoofdtekst
In nicht fan my, dy't muoike tsjin my sizze moest, wie op in kear mei de houn by in buorfrou. Dat wie in tsjoenster. Doe sei dy buorfrou: "Wolst in pepermuntsje ha?" Hja iet it op. Mar sy woarde deasiik.
"Soe de houn ek wol in pepermuntsje meije?" frege de buorfrou. "Ja, dat tink ik wol", sei myn nicht. Doe krige de houn ek ien. Beide woarden se al sa siik as hwat. Deasiik.
De heit - dat wie myn broer - hat doe om duveldrek út west. Dat hat myn nicht en de houn beide wer better makke.
"Soe de houn ek wol in pepermuntsje meije?" frege de buorfrou. "Ja, dat tink ik wol", sei myn nicht. Doe krige de houn ek ien. Beide woarden se al sa siik as hwat. Deasiik.
De heit - dat wie myn broer - hat doe om duveldrek út west. Dat hat myn nicht en de houn beide wer better makke.
Onderwerp
TM 3104 - Duivelsdrek als afweer   
Beschrijving
Een meisje kreeg een pepermuntje van de buurvrouw, een heks, at het op en werd doodziek. Ook de hond kreeg een pepermuntje en werd doodziek. De vader haalde duivelsdrek en allebei werden beter.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 952, verhaal 19 (archief Meertens Instituut)
Commentaar
13 oktober 1972
Duiveldrek als afweer
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21