Hoofdtekst
Myn heit hie in houn. Hy ried mei de bakkerskarre, en dêr hied er dy houn foar spand. Op in kear kom der him in houn tomjitte. Doe joech heit dy houn in stik iten, en doe sette er dy houn èk foar de karre. 't Wie in donkere houn, omtrint swart.
Dêr kom er mei thús - hy spande him út.
Mem sei: ik stan it net mei dy houn. En doe wie dy houn samar ynienen fuort.
Mem sei: dat hat in pleachbeest west.
Dêr kom er mei thús - hy spande him út.
Mem sei: ik stan it net mei dy houn. En doe wie dy houn samar ynienen fuort.
Mem sei: dat hat in pleachbeest west.
Beschrijving
Een man, die met de hondenkar rondgaat, komt een hond tegen, geeft hem wat eten en spant hem voor de kar. Thuis klaagt zijn vrouw, dat de hond haar niet aanstaat. En meteen is het beest weg. Het was een plaagbeest geweest.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 956, verhaal 14 (archief Meertens Instituut)
Commentaar
28 maart 1973
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21