CJ099409

Doe't ik sa'n sechstjin jier âld wie krige ik it oan 't hart. In buorfou sei, ik moest farsk gjers teppe en dat waerm meitsje yn 'e koepanne. En dat der op lizze. Dat haw ik dien mar dat gjers woarde yn 'e nacht kâld en doe woe 't der net wer ôf. Ik wie forlegen. Doe haw ik nei Knjillis Wytses ta west, de wûnderdokter fan Sumar. Ik nom it wetter mei.
"Dêr docht it sear", sei 'k.
"Dat ha 'k dêr samar wei", sei Knjillis Wytses.
Ik moest in healpoun figen keapje en dy yn 't hart middentroch snije en dan yn 'e koekpanne dwaen en waerm meitsje en op 'e side lizze. Dy figeoalje lûkt it der wol wei, sei er. En 't wie ek sa.

TM 4302 - Volksgeneeskunde    TM 4302 - Volksgeneeskunde   

Rond mijn 16e kreeg ik het aan mijn hart. De buurvrouw raadde aan vers gras te plukken, in de koekenpan te koken en op mijn borst te leggen. Maar 's nachts koelde het af en het bleef plakken. Ik was er verlegen mee en ging naar Wytses met mijn urine. Die zei dat ik een pond vijgen moest kopen, die in het hart doormidden snijden, opwarmen en op een zij leggen. De vijgenolie hielp inderdaad.

Collectie Jaarsma, verslag 994, verhaal 9 (archief Meertens Instituut)

21 maart 1973

Volksgeneeskunde

Knjillis Wytses    Knjillis Wytses   

Sumar    Sumar   

2013-03-01 14:46:21