CJ100004

De famylje van der Wal wenne op 'e Tike. Dy hienen de bynamme 'hountsje'. Dat kaem sa. In sekere Jelle van der Wal fan 'e Tike gong ris nei Bûtenposter merke om in kedde to keapjen. Hy hie in ponge mei jild by him, dêr't [er] de kedde mei bitelje soe. Underweis kaem him in houn op side en dy roan mei him op. Jelle hâldde fan hounen en joech it dier altomets hwat to iten. Doe kom er op in plak, dêr sprong in rover tofoarskyn mei in mes. Dy woe Jelle to liif. Mar de houn wie him foar, dy rêdde mei de rover. Sûnt dy tiid is de houn by Jelle bleaun oan syn dea ta. Dêrtroch krige Jelle de namme 'hountsje', hwant hy sei altyd: myn hountsje. En de neiteam draecht dy namme hjoed-de-dei noch.

Jelle van der Wal ging eens naar de markt om een kudde te kopen. Onderweg kwam een hond naast hem oprennen. Jelle hield van honden en gaf het dier te eten. Plotseling sprong een rover tevoorschijn, die Jelle wilde aanvallen, maar hij werd gered door de hond. Sindsdien is de hond altijd bij hem gebleven, en omdat hij hem altijd "mijn hondje" noemde, werden hij en zijn familie al snel "hondje" genoemd. De nakomelingen hebben nog altijd die bijnaam.

Collectie Jaarsma, verslag 1000, verhaal 4 (archief Meertens Instituut)

7 april 1973

Jelle van der Wal    Jelle van der Wal   

Tike    Tike   

Butenpost    Butenpost   

2013-03-01 14:46:21