Hoofdtekst
Ik lei op in nacht op 'e souder njonken myn frou op bêd. Doe fielde ik dat der in fremde hân oer myn tekkens hinne gong. Ik wie klear wekker. Ik taestte nei dy hân. Doe wie dat in hiele lange kâlde hân mei lange neils. Ik tocht: dat kin noait de hân fan myn frou wêze en doe fielde ik ûnder 'e tekkens nei har hannen. Dy wienen beide lekker waerm.
Fan hwa koe dy kâlde hân wêze?
Ik die 't ljocht op en sei: "De duvel is hjir op 'e souder!"
Mar doe wie der neat mear to sjen. Ik bin nei ûnderen ta gong. Ek dêr wie neat. En dòch droomde ik net!
Fan hwa koe dy kâlde hân wêze?
Ik die 't ljocht op en sei: "De duvel is hjir op 'e souder!"
Mar doe wie der neat mear to sjen. Ik bin nei ûnderen ta gong. Ek dêr wie neat. En dòch droomde ik net!
Beschrijving
Op een nacht voelde ik een koude hand met lange nagels boven de dekens. Het was niet die van mijn vrouw. Misschien die van de duivel? Toen ik het licht aandeed was nergens meer iets te zien, en toch was het geen droom.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 1016, verhaal 13 (archief Meertens Instituut)
Commentaar
21 mei 1973
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21