CJ102106

Der wenne in sekere Ruerd van der Veen yn 'e Harkema, dat wie in timmerman. It wie in raer feint. Hy hie oan 't timmerjen west op 't Bomkleaster en dêr hie er it mâl opsein. Hy joech neat om 'e duvel en al sokke dingen mear.
Dy jouns moest er nei hûs ta. Hy wie in moai eintsje yn 'e lannen dêr't it paed troch roun nei Harkema ta, doe kom der in houn oan, dy't iderkear njonken him lâns roun. Dy houn woe Ruerd dêr wei ha.
Doe moest er oer in planke oer in sleat. Doe gong dy houn midden op 'e planke sitten.
"Nou sil 'k it dy sizze," sei Ruerd tsjin 'e houn, "dû der wei. As wiest de duvel ek, ik bin net bang foar dy." Hy sette de bak mei timmerridskip, dy't er oer 't skouder hie, del. Mar doe waerd er grypt en smiten. Hy kaem krekt mei de knibbel op 'e planke dêr't er oer moest. Hy koe net mear goed rinne.
Kreupel kaem er thús.

SINSAG 0481 - Leichenzug gesehen    SINSAG 0481 - Leichenzug gesehen   

Een timmerman die het maal wel eens opzei en niet bang was voor de duivel moest op een avond naar huis. Er rende steeds een hond met hem mee. Toen hij over een plank heen wilde, versperde de hond hem de weg. De man zette zijn gereedschapskist neer en riep dat hij niet bang was, maar toen werd hij opgetild en weggesmeten. Hij kwam met zijn knieën op de plank terecht en was de rest van zijn leven kreupel.

Collectie Jaarsma, verslag 1021, verhaal 6 (archief Meertens Instituut)

25 mei 1973

Von unsichtbaren Händen aufgenommen; SINLEG 0186: Spötter gestraft

Ruerd van der Veen    Ruerd van der Veen   

Harkema    Harkema   

Bomkleaster    Bomkleaster   

2013-03-01 14:46:21