Hoofdtekst
Der wie in soldaet op bisite. Syn kepi hied er njonken him op 'e flier. Der wienen mear minsken en hja krigen allegear in gebakje. Der bleau ien gebakje oer. Dêr hie dy soldaet wol sin oan. Doe sei er tsjin 'e gastfrou: "As ik dat gebakje opiten ha, sit it noch ûnder 'e kepi."
"Dat bistiet net", sei 't minske. "Fortoan dat ris."
De soldaet sette syn kepi op en iet meiiens it gebakje ek op.
"Dat bistiet net", sei 't minske. "Fortoan dat ris."
De soldaet sette syn kepi op en iet meiiens it gebakje ek op.
Beschrijving
Een soldaat is op visite en heeft zijn pet naast zich op de grond gezet. Er blijft één gebakje over, waar hij wel zin in heeft. Dan zegt hij tegen de gastvrouw: als ik dat gebakje op heb, dan zit het nog steeds onder mijn pet. Zij gelooft het niet. Hij zet de pet op en eet het gebakje op.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 1030, verhaal 9 (archief Meertens Instituut)
Commentaar
30 mei 1973
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21