CJ107619

In skatrike mynhear hie in frou dy't siik wie. 't Wie de dochter fan in professor. Dy professor joech har spul dat se ynnimme moest, mar it joech neat. It minske waerd al mar minder. Doe reizge 't minske mei har geselskipsdame nei Kûkherne ta, mei de trein. Hja stapte net út yn Feanwâlden, hwant it ein fan Feanwâlden nei Kûkherne ta to rinnen, dat koe hja net dwaen. Dat dy trein stoppe apart foar har yn Kûkherne, dêr't it minske útstapte en mei har freondin nei Wopke ta gong. Doe joech Wopke har medesinen. Dêr moest se mar geregeld fan brûke, sei er.
Op 'e weromreis hâldde de trein wer yn Kûkherne stil. Dêr stapten de beide dames wer yn.
Al gau wie 't minske genezen. Hja wie o sa bliid. Doe't hja better wie, sei de professor: Sjesa, dat ha wy opret.
Doe sei syn dochter: "Dat ha jo net dien, dat hat Greate Wopke dien."
Letter hat dy professor nei Greate Wopke ta west. Hy sei: "Hwat lieten jo myn dochter ynnimme?" Doe sei Wopke: "Deselde medesinen dy't jo har ynnimme lieten, mar ik socht de krûden moarns fóár de sinne, en jo lieten se sykje troch de dei."

TM 4302 - Volksgeneeskunde    TM 4302 - Volksgeneeskunde   

Genezer geneest dochter van professor, die hem vraagt waarmee hij haar genas. De man stelt dat het verschil dat hij de kruiden vóór zonsopgang zocht, terwijl de professor ze overdag liet zoeken.

Collectie Jaarsma (Archief Meertens Instituut)

Volksgeneeskunde

Wopke    Wopke   

Greate Wopke    Greate Wopke   

Kûkherne    Kûkherne   

Kuikhorne    Kuikhorne   

Feanwâlden    Feanwâlden   

Veenwouden    Veenwouden   

2013-03-01 14:46:21