Hoofdtekst
Jehannes Meerstra wie tsiiskoopman. Hy wenne hjir op 'e Wâl. Hy koe mear as sljochtwei hinne.
Hy hat it ris hawn, doe ried er mei de tsiiskarre en wy rieden mei Tovenaarbakkerswaren, ek op in karre. En as dan de hounen elkoar foarby moesten gong it ôfgryslik op in blaffen en dêr kaem suver gjin ein oan. Dan koenen we in hiel skoft neat sizze, sa'n lawaei wie 't dan.
Op in kear kom Jehannes ús wer tomjitte mei syn tsiiskarre. De hounen bigounen wer ôfgryslik to blaffen. Doe jage Jehannes de hounen yn elkoar, en doe bleau er in skoft by ús heit stean to praten. Doe woarde 't samar stil.
Doe sei er: "Nou matte wy mar wer fuort."
Letter ha de hounen noait wer blaft as se elkoar troffen.
Hy hat it ris hawn, doe ried er mei de tsiiskarre en wy rieden mei Tovenaarbakkerswaren, ek op in karre. En as dan de hounen elkoar foarby moesten gong it ôfgryslik op in blaffen en dêr kaem suver gjin ein oan. Dan koenen we in hiel skoft neat sizze, sa'n lawaei wie 't dan.
Op in kear kom Jehannes ús wer tomjitte mei syn tsiiskarre. De hounen bigounen wer ôfgryslik to blaffen. Doe jage Jehannes de hounen yn elkoar, en doe bleau er in skoft by ús heit stean to praten. Doe woarde 't samar stil.
Doe sei er: "Nou matte wy mar wer fuort."
Letter ha de hounen noait wer blaft as se elkoar troffen.
Beschrijving
Man, een tovenaar, kan honden het zwijgen opleggen.
Bron
Collectie Jaarsma (Archief Meertens Instituut)
Naam Overig in Tekst
Jehannes Meerstra   
Naam Locatie in Tekst
Wâl   
Veenwoudsterwal   
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21