Hoofdtekst
Us mem roun yn 'e sinteklazetiid mei de taeikoer. Hja kaem ris op in joun by in hûs, dêr't se taei forkocht. Doe gong se dêr wer wei, doe seach se in beest. Hja wist net hwat it wie, mar 't wie in hiel great ding.
Doe't it beest tichteby wie, like it in hiele greate houn. Hy wie roetswart en hie gleone egen yn 'e kop. Mem wie deabinaud. "Ik hoopje noait, bern," sei se, "dat ien fan jimme dit oerkomt." De houn bleau by har. Hy roan mei oan hûs ta. Doe wie der earst fuort gong. Letter hat se dy houn noait wer sjoen.
't Wie in houn as in keal, in gesant fan 'e duvel, sei mem.
't Gebeurde yn 'e Westerein.
Doe't it beest tichteby wie, like it in hiele greate houn. Hy wie roetswart en hie gleone egen yn 'e kop. Mem wie deabinaud. "Ik hoopje noait, bern," sei se, "dat ien fan jimme dit oerkomt." De houn bleau by har. Hy roan mei oan hûs ta. Doe wie der earst fuort gong. Letter hat se dy houn noait wer sjoen.
't Wie in houn as in keal, in gesant fan 'e duvel, sei mem.
't Gebeurde yn 'e Westerein.
Onderwerp
SINSAG 0333 - Spuktier erschreckt Wanderer (und begleitet ihn).   
Beschrijving
Vrouw komt op een avond een grote, zwarte hond met gloeiende ogen tegen die met haar meeloopt tot ze bij haar huis is.
Bron
Collectie Jaarsma (Archief Meertens Instituut)
Commentaar
Spuktier erschreckt Wanderer (und begleitet ihn)
Naam Locatie in Tekst
Westerein   
Zwaagwesteinde   
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21