Hoofdtekst
TM: "Doe je zelf ook aan pendelen?"
RB: "Nee."
TM: "Wichelroedelopen?"
RB: "In graancirkels, ja. Af en toe dan doe ik dat wel, maar ik heb wel gemerkt dat ik uh... na een bepaalde gebeurtenis gewoon een heel oud aardingsritueel van een man, hier in de buurt woont... die zegt: d'r zijn maar heel weinig mensen die dat doen. Bleek later. Maar ik kon goed aarden met een bepaald ritueel en sinds die tijd: hé, klik, het gaat goed, weet je wel? Dat heb ik ook als ik in een graancirkel loop met Jan-Willem. Ik zeg van: daar en daar en daar lopen lijnen, zo en zo en zo. Hij zegt: hoe weet je dat? Tja. Hij gaat meten: verrek, het klopt allemaal. Dan pak je het eruit met je handen. Dat zijn dingen, daar maak ik me niet zo druk over. Ik weet dat ik het kan en voor de rest: ja leuk."
TM: "Je gebruikt er een wichelroede bij?"
RB: "Ja soms wel. Dan ga ik even meten en kijken en leuk. Maar ik weet ook dat als ik effe ga staan en concentreer, dan pik ik met de handen de lijnen eruit. Maar ja, big deal. Ik heb zoiets van: nou en?"
TM: "Is dat zo'n ding van koperdraad, of twee...?"
RB: "Ja."
[RB staat op om de wichelroede te pakken: twee omgebogen koperen soldeerstaven. TM maakt foto van RB met wichelroede. TM mag het proberen: er moet ergens in de kamer namelijk een leylijn lopen. Loopt meerdere malen langs de leylijn met de wichelroede zonder enig effect. Instructie: niet te snel lopen, concentreren, open stellen, staven losjes vasthouden. Geen reactie van de wichelroede. RB demonstreert de wichelroede. Op het juiste moment als hij over de leylijn in zijn kamer loopt, draaien de twee koperen staven in zijn handen naar binnen.]
TM: "Nee, bij mij gebeurt niks. Tenminste, nauwelijks iets: ik voel wel iets van beweging, maar..."
RB: "[...] Het leuke is dat Jan-Willem, die heb ik toen zo'n ding gemaakt. Ik zeg... Toevallig bij de bibliotheek had ik zoiets van boeken in de verkoop. [...] En een wichelroede: is dat niets voor jou? We kwamen terug. Ik zeg: wacht effe. We draaien om bij de bronsgieter hierzo, ik haal een meter pin. Ik zeg: hier, buig die. Ik zeg: alstjeblieft, ga maar proberen. Vanaf het eerste moment dat die jongen ermee loopt: paf. Heel maf. Toen heb ik hem voor de zekerheid nog een keer met een wichelroedeloper hier in het dorp mee laten lopen, Arie van Bodegom... Die heeft wichelaar Vleer nog gekend, weet je wel? Hij is ook een kei in wichelroedelopen."
RB: "Nee."
TM: "Wichelroedelopen?"
RB: "In graancirkels, ja. Af en toe dan doe ik dat wel, maar ik heb wel gemerkt dat ik uh... na een bepaalde gebeurtenis gewoon een heel oud aardingsritueel van een man, hier in de buurt woont... die zegt: d'r zijn maar heel weinig mensen die dat doen. Bleek later. Maar ik kon goed aarden met een bepaald ritueel en sinds die tijd: hé, klik, het gaat goed, weet je wel? Dat heb ik ook als ik in een graancirkel loop met Jan-Willem. Ik zeg van: daar en daar en daar lopen lijnen, zo en zo en zo. Hij zegt: hoe weet je dat? Tja. Hij gaat meten: verrek, het klopt allemaal. Dan pak je het eruit met je handen. Dat zijn dingen, daar maak ik me niet zo druk over. Ik weet dat ik het kan en voor de rest: ja leuk."
TM: "Je gebruikt er een wichelroede bij?"
RB: "Ja soms wel. Dan ga ik even meten en kijken en leuk. Maar ik weet ook dat als ik effe ga staan en concentreer, dan pik ik met de handen de lijnen eruit. Maar ja, big deal. Ik heb zoiets van: nou en?"
TM: "Is dat zo'n ding van koperdraad, of twee...?"
RB: "Ja."
[RB staat op om de wichelroede te pakken: twee omgebogen koperen soldeerstaven. TM maakt foto van RB met wichelroede. TM mag het proberen: er moet ergens in de kamer namelijk een leylijn lopen. Loopt meerdere malen langs de leylijn met de wichelroede zonder enig effect. Instructie: niet te snel lopen, concentreren, open stellen, staven losjes vasthouden. Geen reactie van de wichelroede. RB demonstreert de wichelroede. Op het juiste moment als hij over de leylijn in zijn kamer loopt, draaien de twee koperen staven in zijn handen naar binnen.]
TM: "Nee, bij mij gebeurt niks. Tenminste, nauwelijks iets: ik voel wel iets van beweging, maar..."
RB: "[...] Het leuke is dat Jan-Willem, die heb ik toen zo'n ding gemaakt. Ik zeg... Toevallig bij de bibliotheek had ik zoiets van boeken in de verkoop. [...] En een wichelroede: is dat niets voor jou? We kwamen terug. Ik zeg: wacht effe. We draaien om bij de bronsgieter hierzo, ik haal een meter pin. Ik zeg: hier, buig die. Ik zeg: alstjeblieft, ga maar proberen. Vanaf het eerste moment dat die jongen ermee loopt: paf. Heel maf. Toen heb ik hem voor de zekerheid nog een keer met een wichelroedeloper hier in het dorp mee laten lopen, Arie van Bodegom... Die heeft wichelaar Vleer nog gekend, weet je wel? Hij is ook een kei in wichelroedelopen."
Onderwerp
TM 6002 - Cirkels in het graan   
Beschrijving
Verteller loopt soms door graancirkels met een wichelroede om leylijnen op te sporen. Maar hij kan het in principe ook gewoon met zijn handen. Door zijn eigen kamer loopt ook een leylijn, en hij laat het met de wichelroede zien. Zijn neefje kan ook goed wichelroedelopen met een koperen wichelroede.
Bron
Interview met Robert Boerman te Oeken (gemeente Brummen) op 12 februari 2003
Commentaar
12 februari 2003
Zie onder Beeld voor een foto van de verteller thuis met wichelroede.
Cirkels in het graan
Naam Overig in Tekst
Jan-Willem Bobbink   
Arie van Bodegom   
Wigholt Vleer   
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21