Hoofdtekst
bandopname, kant A:
[Op de achtergrond komt nu het boerengezin het tractorspoor inlopen.]
[...]
[Boer en boerin komen eraan met dochter en zoon]
TM: "De eigenaar is gearriveerd. Goedendag, Theo Meder."
AH: "Adrie Huybrechts."
CH: "Carla Huybrechts."
RB: "Nou, ik zou maar aangifte gaan doen van vernieling."
CH: "Dat dachten wij ook al. Nou zijn wij gelukkig verzekerd tegen brand en vandalisme, dus..."
TM: "Ah, bestaat dat tegenwoordig, verzekering tegen vandalisme?"
AH: "Ja, altijd al, hoor. Dat bestaat heel lang al."
TM: "Ja?"
AH: "Ja."
TM: "Al voor de graancirkels...?"
AH: "Nee, nee, gewoon in het algemeen."
TM: "Jaja."
CH: "Er hoeft maar een vonkje te vallen..."
AH: "We wonen hier niet bij, dus kijk, ja, het is van die dijk tot die dijk. En als d'r vuur komt of weet ik wat, en d'r staat goeie wind, dan ben je alles kwijt. Dus het is mensenwerk?"
RB: "Ja, deze wel, ja. Het is een echte nepperd. De meerderheid van de cirkels niet, maar deze wel. We kunnen wel officieel op de site zetten van uh... jongens bedankt. Ik weet niet hoeveel schade je hier ongeveer aan hebt?"
CH: "Ik weet niet hoe groot de oppervlakte alles bij mekaar is?"
RB: "De diameter is een 50 meter ongeveer. Je bent zo tientallen meters kwijt."
AH: "Ja."
TM: "Maar ja, d'r zijn geen grote vlakken plat, hè?
AH en CH: "Nee."
TM: "Dus dan valt het wel weer mee."
AH: "Ja, toe maar. Daar ben je niet voor in de weer, natuurlijk."
TM: "Honderd euro ongeveer?"
RB: "Ja, honderdje of twee, drie misschien... in guldens."
AH: "De combine kan het niet meer oppakken, hè? Het is zo plat."
RB: "Nee, dit is echt... dat kun je afschrijven. Dat kun je vergeten. Ik denk dat je met een week of drie oogst? Twee, drie."
AH: "Mja, twee denk ik. Dit is zo plat, dit komt toch niet meer overeind."
CH: "Hoe doen ze dat volgens jullie?"
RB [gebaart]: "Een plank met twee gaten erin, touw erdoor..."
TM: "En dan stampen."
CH: "De hele tijd zo. Ja, zoiets heb ik ook begrepen..."
RB: "Als je effe meeloopt. [...] In het midden hebben ze de boel zo verschrikkelijk platgetornd."
CH: "Nee, want je ziet wel eens foto's van uh... nou ja, waarvan ze dan zeggen: die zijn niet door mensen gemaakt. Maar die zijn gewoon perfect. Nou, dat is deze dus helemaal niet."
RB: "Maar dat hoeft niet altijd hoor."
CH: "Dat hoeft nog niet altijd?"
RB: "Nee, het beroerdste is: je kunt niet echt een criterium hebben, dat je zegt: als het zo, zo, zo, zo, zo is, dan is het geen mensenwerk."
CH: "Nee, nee."
RB: "Als het mooi ligt, of qua uiterlijk... dat... Je moet echt naar de afwijkingen, naar de bijzonderheden gaan kijken..."
CH: "Ja ja."
RB: "En dan kun je zeggen: het is wel of niet. Normaal gesproken zetten wij vanuit de stichting ook nooit... Oh, ik heb nog een kaartje. Ik heb ook nog een CD [van de DCCA met de Nederlandse graancirkels tot en met 2002] voor je in de koffer liggen. Normaal wordt op de site nooit vastgelegd van: het is wel of geen mensenwerk. Of we moeten het echt 200% zeker weten. Kijk, zoals dit ook: daar wordt van gezegd van, nou jongens, bedankt. We hebben een idee van in welke richting we het moeten zoeken. Als jullie aangifte gaan doen... Want we hebben een telefoontje gekregen van iemand, die had er overheen gevlogen. De zelfde dag... hij meldde 'm en dezelfde dag was 'ie op vakantie. En een paar dagen later belde Omroep Flevoland me erover op: moet je luisteren, d'r ligt iets, we hebben iets gehoord. En die was gemeld van een gozer, ja, die had geen mobiel - kan - maar zijn privénummer mocht hij niet geven, want ze hadden een geheim nummer."
CH: "Jaja."
RB: "Snap je? Dan heb ik al zoiets van... Want we zijn van de week al eens een keer rondgereden. We hebben helemaal niks gezien. En toen had ik nog zoiets van: nou, volgens mij stinkt er hier iets."
AH en CH: "Ja, ja, ja."
RB: "En dan zie je dit, en dan: dat en dat en dat. Okee jongens, bedankt."
AH: "Dit is het wel? Jullie hebben niet meer ontdekt?"
RB: "Nee, dit is het."
TM: "Weet u zelf wanneer 'ie ontstaan is, of geen idee?"
AH: "Geen idee."
CH: "Je ziet hem ook niet."
AH: "Ik ben er twee dagen geleden nog geweest, bij dat perceel. [...] En toen heb ik hem óók niet gezien. Maar je ziet hem ook eigenlijk slecht."
TM: "Nee, ik heb daar ook gereden, maar ik zag hem ook niet."
AH: "Ja, het is jammer."
RB: "Aangifte doen en ik heb je nummer in elk geval... Mocht u nog wat achterhalen van hoe of wat of iemand, dan... Anders mail ik die naam wel even."
CH: "Van wie had je dat nummer trouwens?"
RB: "Van daar, de buren. Jullie hebben eerst hier gewoond?"
AH: "Ja."
CH: "Wij hebben hier eerst gewoond, ja."
AH: "Nou, zij wist niet van hoe of wat. Ik zeg: dan vraag ik het daar wel effe. Als ik nou helemaal niemand kan vinden, dan gok ik er meestal maar op, dat ik erin loop."
AH: "Ah, als je door het spuitspoor loopt, dan gebeurt er eigenlijk niks."
RB: "Maar het is toch land van een ander. Dus we proberen altijd als we een boerderij in de buurt hebben, dan gaan we kijken of we de boer kunnen achterhalen. Als dat niet lukt, dan... Nou, bij Dronten lag er ook nog eentje, waar we laatst ook zijn geweest."
CH: "Ja, bij de Elburgerweg, ja."
RB: "Heb je dan even fatsoenlijk uitgelegd wie en wat je bent, dan was het geen probleem..."
CH: "En dat was ook uhhh..."
RB: "Nou, ja, dat is het... Het leek op het teken van Vodafoon. Dat dat erin lag. Een cirkel met een komma, eigenlijk."
Hester Huybrechts [dochter]: "Hahaha!"
RB: "Ja, alleen... Vorig jaar hadden we dus in Stadskanaal een hart met een pijl d'r door. In hetzelfde veld waarin ook nog een paar andere cirkels lagen. Toen hadden wij zoiets van: daar kon je willekeurig met je ogen dicht een stengel oppakken, en die zat helemaal vol met afwijkingen. Dus dat je zegt dat echt uh..."
AH: "Ja, de aar - zeg maar - die was helemaal afwijkend."
RB: "Nou nee, die knopen: dat die uit mekaar knallen. En soms tot echt zo lang verlengd zijn. Dat is wetenschappelijk aangetoond dat als die knopen knallen of verlengd zijn, dat kun je er gewoon vergif op innemen dat het gewoon geen mensenwerk is. Dat red je niet met een plankje aan een touw. Maar ja, daar hadden we dus een hart met een pijl d'r in, en het was dus absoluut geen mensenwerk. En zo daar ligt dat Vodafone-teken... lijkt erop. Maar daar hebben we dus een aantal leylijnen gemeten, die dus exact bij de cirkel midden in komen... past. Dus als je dat wil maken, dan moet je eerst het veld kennen, dan moet je met een wichelroede al die leylijnen opmeten, allemaal in kaart brengen, midden in de nacht het veld in en dan de boel platstampen dat het exact in dat patroon past."
AH: "Ja, dat doe je 's nachts niet."
CH: "Nee."
RB: "En Theo was er laatst ook en die had problemen met zijn mobiele telefoon. Dat de batterij in één keer op was. En dat maken we vaak mee. Mobiele telefoons, camera's... We hadden twee jaar geleden in Stadskanaal: stonden we in een graancirkel. Was ook 20 meter van ons af: kwam er zo een nieuwe cirkel bij. Niets gezien, niets gehoord. Twee mensen met digitale camera's: baf, alle batterijen gelijk op. Alles weg, niks meer doen."
CH: "Dat is gek."
RB: "Hoop foto's gemaakt. Komt 'ie thuis, foto's in de computer laden: alle foto's weg, kapot."
CH: "Nou. Ja, dan zet je toch je vraagtekens, denk je dan."
RB: "Nou, het merendeel van de cirkels is gewoon geen mensenwerk. Klaar. Dat staat gewoon als een paal boven water."
CH: "Toch wel het merendeel?"
RB: "Het merendeel, ja. Dit is nou nummer tien. En van de tien, ja, denk ik toch wel dat dit de enigste nepperd is tot nu toe."
HH: "Zo, hebben wij even pech."
RB: "Ja, inderdaad."
HH: "Hahaha."
RB: "Ik vind het altijd lullig. Het is toch schade."
AH: "Het is gewoon schade waar je niks aan hebt."
RB: "En ik heb zoiets van: als je toch een geintje uit wilt halen, zeg je: hier, moet je luisteren, dat kost een honderdje of vijf. Vijfhonderd piek, klaar, we lullen er niet over, wij maken een cirkel en jij doet net of je gek bent. Kijk, dan heb jij de schade ook weer vergoed. Maar..."
AH: "Dit is anders."
RB: "Dit is waardeloos. Moet je bij die lui eens de tuin platstampen."
CH: "Ja, dat bedoel ik altijd maar."
AH: "Nee, nooit bij hun eigen. [Vraagt aan TM:] Meten jullie ook wel bepaalde dingen, andere dingen? Kun je nog wat meten of doen?"
TM: "Nou, ja, ik ben weer niet van zijn groep. Ik ben van het Meertens Instituut. Ik meet op zich helemaal niks. Nee. Ik kan het ook niet, hoor. Ik kan ook niet met zo'n wichelroede lopen, want bij mij gebeurt er niks."
AH: "Nee, precies."
TM [wijst op JWB]: "Hij loopt ermee. Hij liep hier net ook, hij heeft één leylijn gemeten. Nou, dat ding slaat gelijk uit. Maar als ik ermee ga lopen, gebeurt er helemaal niks."
RB [geeft CD-ROM aan boer]: "Alsjeblieft. Daar staat alles op: van dan tot dan."
AH: "Daar staan de echte op."
CH: "Ja, hahaha."
RB: "Nou, dit was dus... Hier heb je acht cirkels liggen, in die staart. En dan stonden we dus hier. Een meter of twintig zal het zijn. En toen hier kwam dus die negende. Hop!"
AH: "Zomaar in één keer? Zo terwijl je daar...?"
RB: "Op klaarlichte dag. Niks gezien, niks gehoord. Poef! Een nieuwe erbij. Een vriend van mij, ja, toch wel een gerespecteerd wetenschapper, van de Philips-top zo'n beetje, die was d'r bij. En die had zoiets van..."
AH: "Wat er nou gebeurt...?"
RB: "Maar ik was blij dat hij erbij was. Want als ik alleen was, dan zeiden ze: jaja! Weet je wel?"
CH: "Ja, ja, hahaha."
TM: "Gedronken, Boerman?"
RB: "Boerman, heb je gesnuffeld? Nee, dat ken niet hoor. Dus die dingen gebeuren ook."
AH: "Dit wordt verzekeringswerk. Ja, moet je nog aangifte bij de politie doen, of uh...?"
RB: "Zou ik maar doen. Als d'r ooit een keer van het jaar een grappenmaker zijn mond open doet, dan zeg je: da's mooi! Ping! Ze willen nog wel eens blablabla. Dat je zegt van: kip ik hebbie. Jij gaat betalen. Desnoods betaal je terug aan de verzekering, maar je zult betalen."
TM: "Er is hier ook een camping in de buurt, hè? Toch? Ik heb daar gereden, langs dat bos, en er is daar een camping. Misschien zijn het wel toeristen."
CH: "Maar d'r zitten hier heel veel toeristen tegenover."
AH: "In die bootjes. Die zijn hier één nacht."
CH: "En huizen. En die mensen die hier die paarden houden, die zijn meestal 's nachts niet aanwezig. Dus het is heel rustig hiero."
RB: "Het is hier de ideale plek."
CH [wijst op dijk]: "En daar wordt niet gereden op het moment, de dijk is afgesloten. Nou..."
TM: "Dit moet je plannen, natuurlijk. Dit doe je niet 's nachts niet zomaar in het blinde weg."
CH: "Nee."
AH: "Nee! Want je hebt ook... Het is de afgelopen nachten zeker amper donker geweest."
RB: "Ja, het heeft een beetje weg van wat er vorig jaar bij Lelystad lag. Ik zal even de tekening pakken."
HH: "Ik zal even een foto vanaf de dijk maken, ofzo."
AH: "Je kunt zo recht door het spuitspoor, Hester."
HH: "En gewoon daar omhoog?"
AH: "Ja, daar kun je langs."
TM: "Is daar geen sloot dan?"
AH: "Ja, maar daar springt ze wel over. Hester, daar kun je wel overheen springen."
TM: "Het is een mooie uitkijkpost daar. Ik heb daar ook gestaan. Daar kan je een goede foto maken."
CH: "Daarom denk ik ook... Ik denk ook al: als je de hele situatie in ogenschouw neemt, dat het gewoon mensenwerk is. Die hebben gedacht: die dijk, je kunt er mooi opkijken, uh..."
RB: "Het lijkt er wel een beetje op dat het allemaal net omgedraaid is, maar het heeft wel wat weg, van wat er vorig jaar was. Wat ook zo'n nepperd was. Dit heeft een beetje hetzelfde idee."
CH: "Ja, ik ben altijd benieuwd wie het nou gedaan heeft. Ha, wie flikt 'm dat nou, hahaha?"
RB: "Nou, ik heb als het goed is, heb ik twee namen, dus uh... Hebben jullie email?"
AH: "Ja."
CH: "Ja."
RB: "Als je het even op zou willen schrijven hieronder, dan... kan ik het wel even doormailen. Hoe laat is het nou?"
TM: "Half twee geweest."
RB: "Nou, bellen ze weer niet."
CH: "Hogehuberti@zonnet.nl"
RB: "Juust. Dan zal ik het even doormailen vanavond."
[AH vertelt lachend dat zijn dochter vroeger nog wel eens in de sloot sprong in plaats van erover. CH voegt toe: tot twee maal toe het kroos in d'r haar]
TM: "Hebben jullie wel eens vaker graancirkels op jullie land gehad, of niet?"
CH: "Nee."
TM: "Dit is de eerste keer."
CH: "We hebben hier ook pas voor het tweede jaar zo'n heel stuk tarwe, eigenlijk. Meestal is het maar een klein stukje, dus dan heb je automatisch ook niet zo snel..."
AH: "Ja, dat maakt niet uit, hè?"
CH: "Nee, maar ja... Maar zo'n groot stuk. Zeker voor mensenwerk, dat noodt uit natuurlijk."
PP: "Het komt in maïs, het komt in gras, het komt overal in."
CH: "Jaja. In gras ook?"
TM: "Is dit wintertarwe, trouwens?"
CH: "Nee, zomer."
TM: "Zomertarwe."
RB: "Zo dik ijs. Hele ringen uitgesneden... Alle gewassen."
AH: "Ja, tarwe is het mooiste..."
Bandopname, kant B:
PP: "Maar heb jij wel eens statische electriciteit in ijs meegemaakt?"
RB: "Nee, nog niet. Ik ben druk op zoek."
TM: "D'r is hier ook geen hoogspanningsleiding in de buurt, hè?"
CH: "Nee."
PP: "Het is hier alleen ontzettend stil. Omdat ze met die dijk bezig zijn."
TM: "En er mag niet gereden worden, natuurlijk."
CH: "Normaal is er veel verkeer, maar nu wordt er niet gereden. Dus het is nu superstil."
[De mobiele telefoon van Robert Boerman gaat over: het melodietje van Laurell en Hardy - de Omroep Gelderland belt voor een interview. Robert zondert zich buiten gehoorafstand af]
MdJ: "Peppie en Kokkie?"
TM: "Nee, dat is de Dikke en de Dunne. Daar is 'ie fan van. Daar heeft 'ie ook posters van hangen in zijn huis."
[...]
TM: "Het is zomertarwe. Waar zie je dat trouwens aan? Wat is het verschil met wintertarwe? Dit is lager? Of valt dat mee?"
CD: "Dat ligt aan het spuiten."
AH: "Dat ligt aan de gewasbehandeling. Maar het is gewoon: zomertarwe wordt in het voorjaar gezaaid, en wintertarwe wordt in de winter gezaaid."
TM: "In het najaar, ja. En is dit voor voeder..."
AH: "Ja."
TM: "Varkensvoer ofzo."
AH: "Ja."
TM: "[...] U heeft niks verdachts opgemerkt rond de tijd van ontstaan, maar u was hier ook niet in de buurt."
CH: "We waren d'r niet."
TM: "Worden er in de omgeving wel vaker graancirkel gevonden, dat u weet?"
AH: "Nee, niet dat ik weet. Nee, d'r is er een op de Elburgerweg."
TM: "Dat is het dichtstbij dat u gehoord hebt."
AH: "Daar woon ik toevallig ook dichtbij."
[PP informeert naar de familie Huybrechts, afkomstig uit Brabant]
TM: "Weet u of de media hier al aandacht aan besteed hebben? Locale media?"
CH: "Ik weet van die andere, bij Elburg, dat heeft in de FlevoPost gestaan."
AH: "Ja, een heel klein stukje."
CH: "Maar dit is nog maar net bekend."
PP: "Daar stond in dat het een cirkel van ongeveer tien meter was, terwijl 'ie 60 meter was."
TM: "Ook nog niet op de regionale tv geweest, ofzo?"
AH: "Ik heb d'r niks van gehoord."
TM: "En uh, weet u van andere bezoekers die hier al geweest zijn, of ook nog niet?"
AH: "Nee, jullie belden mij, en toen was het nieuw voor mij."
PP: "Robert is bij de Elburgerweg met iemand geweest van Omroep Flevoland."
TM: "Ja, op de radio."
PP: "Ja, toen stond 'ie met die reporter in het veld."
AH: "Is het te zien, Hester?"
HH: "Ik heb een paar mooie plaatjes."
CH: "We hadden net een tekeningetje gezien. Er zitten wat mooie draaiingen in, zo."
PP: "Hij heeft die tekening daar nog liggen. Dan maak je van die tekening ook nog een foto."
HH: "Oh, dat is leuk."
AH: "Het komt ook op ijs voor, dus ik begrijp dat het 'h hele jaar zo'n beetje door voor kan komen."
TM: "Ja. Maar de piek is toch wel juni, juli, augustus. Dan gebeurt het 't meeste. Maar ja... En ik heb ook niet alles gezien, hoor. Ik heb nooit foto's gezien van cirkels in ijs. Maar ik ken wel de verhalen, dat ze bestaan. In zand schijnt het voor te komen, zelfs in Sahara-zand. Heb ik ook nooit een foto van gezien. In gras wel, heb ik wel gezien, ook in Nederland. En koolzaadvelden; die bloeien vroeg."
AH: "Ja."
TM: "Dat is eind van het voorjaar zo ongeveer; mei..."
AH: "Ja, ik denk mei."
TM: "Dan wil je ze hier ook wel hebben. En zeker in Engeland. Zuid-Engeland, daar komen ze vreselijk veel voor. Maar daar staat het zo onderhand ook al in de toeristische gidsen, hè? Kom naar Wiltshire, kom de graancirkels bekijken."
AH: "Jajajaja..."
PP: "Dat wou ik gelijk zeggen. Dat is de trekker, om een paar cirkels te maken. Hahaha."
AH: "Bij Stonehenge: nog maar één. Hahaha."
TM: "Ja, in de omgeving van Stonehenge en Avebury, daar stikt het..."
AH: "Daar ben ik wel eens heen geweest, Stonehenge. Dat is indrukwekkend om te zien."
TM: "Maar dit jaar: dit is nummer tien. Ik geloof dat er negen in graan liggen, en eentje was in gras. Maar ja, hij heeft het er helemaal druk mee, want hij rijdt ze echt allemaal af. En d'r is een keer een jaar geweest: zijn er 99 geweest. In '96 geloof ik."
PP: "Toen 'ie met de hele toestand begon, heeft 'ie zich werkelijk te pletter gereden."
TM: "Dat kost sloten benzine. De 99 halen we niet. Zelfs het gemiddelde... Het gemiddelde van de afgelopen jaren is tussen de 15 en de 20 per jaar."
AH: "Oh, dat is ook heel wat."
TM: "En het is de vraag of we dat halen, want er wordt vroeg geoogst dit jaar. Vanwege de droogte, en het graan is snel rijp."
AH: "Ja, ja."
JWB: "Maar je kunt binnen een week er zo tien hebben. Dan red je het wel. Dan rij je naar Groningen, dan krijg je een melding dat er in Limburg wat ligt."
TM: "Ja, haha."
AH: "Daar kom je net halverwege vandaan misschien."
TM: "Want hoeveel jaar rij jij al met Robbert mee?"
JWB: "Sinds dat 'ie begonnen is: '97."
AH: "Zo, dan ben je al klein begonnen."
[...]
AH: "Het is wel iets aparts. Het is niet te verklaren, neem ik aan."
PP: "Jawel, ze komen wel een heel eind. Er wordt wereldwijd onderzoek naar gedaan."
AH: "Ja? En wat is de verklaring?"
PP: "Mede statische electriciteit."
TM: "Het idee van Eltjo Haselhoff, dat is een fysicus, die onderzoek ernaar heeft gedaan, die zegt: er komen lichtbollen aan te pas. Geen ufo's, maar lichtbollen. Die kunnen zo klein zijn als een tennisbal desnoods. En da's een soort plasma, nou, een beetje vergelijkbaar met een bolbliksem. Dat geeft microgolf-straling af en warmte. En daardoor heb je die 'blown nodes' in het veld, zegt hij. Dus die ontplofte groeiknopen, dat komt door die microgolfstraling, zegt hij. En er zijn ooggetuigen geweest, die hebben dus gezien hoe zo'n bol ineens zo'n ding in het veld legt. Maar goed... [Aan JWB:] Heb jij het wel eens gezien?"
JWB: "Nee."
TM: "Jij hebt wel eens bollen gezien..."
JWB: "Ik zie ze vaak genoeg. Maar geen die een graancirkel maken."
TM: "Nee, ik heb het ook nooit gezien."
AH: "Bolbliksem heb ik één keer gezien."
TM: "Ja?"
AH: "Die gaat gewoon overal dwars doorheen."
TM: "Ja. Ook over het veld?"
AH: "Ja. Er ontstond zo'n haakje, zeg maar, en gewoon overal doorheen. Toen was ik nog kind. Toen was ik echt nog klein. Dat maakt dat helemaal indruk."
PP: "Ik heb het aan boord van een schip gehad. Het is een vuurbol... het is net een volle ballon met water. Dan ging er ook opeens zo'n lasspoor over het dek heen. Plompte 'ie het water in. Dat sist wel."
TM: "Maar zo'n bolbliksem maakt natuurlijk at random een vorm. Maar dit... stel dat dit een echte zou zijn, dan..."
JWB: "Zo'n bliksem is veel te warm: dat verbrandt."
TM: "Ja, dat fikt gelijk."
JWB: "Nou, we hebben ook wel eens stengels gevonden. Die zijn dan afgesneden om een hoek van 45 graden, en dan is de bovenkant gewoon verkoold. Die is zeg maar zwart. Het kan best zijn, dat... Dan staat het graan nog omhoog. Dan vliegt er een lichtbol door de cirkel heen - dat is ook wel eens gefilmd. En die raakt dan zo'n stengel. Die bovenkant die gaat er helemaal af."
MdJ: "Maak je zo nog een foto van...?"
TM: "Ja, okee, hij gaat een pole-shot maken. Hou jij die maar even vast."
MdJ: "Hij gaat van bovenaf een foto uit de lucht maken."
[...]
[Theo's fotorolletjes zijn op. Robert biedt Theo aan om nog foto's te maken met zijn digitale toestel. Theo neemt het aanbod aan en maakt nog wat foto's. De familie Huybrechts vraagt of ze nog digitale foto's kunnen toegestuurd krijgen]
[...]
RB: "Wou je nog foto's hebben? Ik ga morgen vliegen als het goed weer is. Dus dan zal ik je even een luchtfoto doormailen."
CH: "Oh, leuk. Heel mooi. Je hebt het email-adres, dus."
[...]
AH: "Het is jammer."
RB: "Ja."
CH: "Als het geen mensenwerk geweest was, dan had je er meer vrede mee..."
AH: "Nu heb ik zoiets van..."
RB: "Alleen zouden wij er verder mee komen, met onderzoek."
AH: "Ja, dat is voor ons natuurlijk een bijkomstigheid, natuurlijk."
RB: "Maar zo heb je d'r niks an."
AH: "Maar dit is zonde."
RB: "We moeten ook zo weer heen, want jij moet over een half uur thuis zijn."
[...]
[RB vertelt dat hij op de Biddingringweg geflitst is omdat hij te hard reed.
TM geeft zijn visitekaartje aan de boer. TM geeft aan dat hij genoeg foto's heeft gemaakt en geeft het toestel terug aan RB; hij mailt later de beste foto's.
RB neemt zijn metalen koffer weer mee.]
TM: "Abortuskoffer weer mee."
RB: "Ja..."
[Om 13.50 uur lopen we allemaal het graanveld weer uit]
AH: "Voor hetzelfde geld zit je al te kijken van: waar zit er één achter de...? Hahaha."
CH: "Die zit z'n eigen rot te lachen."
TM: "Die zit te kijken van: lopen een stel malloten in het veld serieus te doen."
CH: "Die lacht z'n eigen rot om al die aandacht. Want daar gáát het natuurlijk om!"
RB: "[...] Maar toch vaak zijn het mensen, die hebben geen benul van waar ze het over hebben. Die weten bij god niet wat er allemaal te koop is. Wetenschappelijk rapport, daar hebben ze nog nooit van gehoord."
AH: "Nee, dat zijn gewoon een stelletje..."
RB: "Het is allemaal gelul. Wij maken er ook één. Ja, en elk jaar kom je ze toch weer tegen."
CH: "En als je het zo ziet, dan zijn ze er best wel over aan het denken geweest. Want het is best volgens een bepaald plan, zijn ze wel te werk gegaan, naar mijn idee."
RB: "Nou, op de luchtfoto kunnen we het al beter zien. Dan kun je gauw genoeg zien hoe ze het gedaan hebben. [...] Dan kun je er denk ik wel van uitgaan, dat dus de middelpunten van de centrums, waarin ze de cirkel uitzetten, dat die allemaal in het platliggende graan liggen. Zijn die middelpunten nou in het staande graan, dan wordt het natuurlijk interessant, want dan moet je sporen kunnen vinden."
HH: "Ja."
CH: "Ja, ja, zeker."
[...]
[Er wordt afscheid genomen]
AH: "Veel succes met de volgende."
RB: "Als jullie nog wat horen, laat het dan even weten."
[...]
[Einde opname]
[Op de achtergrond komt nu het boerengezin het tractorspoor inlopen.]
[...]
[Boer en boerin komen eraan met dochter en zoon]
TM: "De eigenaar is gearriveerd. Goedendag, Theo Meder."
AH: "Adrie Huybrechts."
CH: "Carla Huybrechts."
RB: "Nou, ik zou maar aangifte gaan doen van vernieling."
CH: "Dat dachten wij ook al. Nou zijn wij gelukkig verzekerd tegen brand en vandalisme, dus..."
TM: "Ah, bestaat dat tegenwoordig, verzekering tegen vandalisme?"
AH: "Ja, altijd al, hoor. Dat bestaat heel lang al."
TM: "Ja?"
AH: "Ja."
TM: "Al voor de graancirkels...?"
AH: "Nee, nee, gewoon in het algemeen."
TM: "Jaja."
CH: "Er hoeft maar een vonkje te vallen..."
AH: "We wonen hier niet bij, dus kijk, ja, het is van die dijk tot die dijk. En als d'r vuur komt of weet ik wat, en d'r staat goeie wind, dan ben je alles kwijt. Dus het is mensenwerk?"
RB: "Ja, deze wel, ja. Het is een echte nepperd. De meerderheid van de cirkels niet, maar deze wel. We kunnen wel officieel op de site zetten van uh... jongens bedankt. Ik weet niet hoeveel schade je hier ongeveer aan hebt?"
CH: "Ik weet niet hoe groot de oppervlakte alles bij mekaar is?"
RB: "De diameter is een 50 meter ongeveer. Je bent zo tientallen meters kwijt."
AH: "Ja."
TM: "Maar ja, d'r zijn geen grote vlakken plat, hè?
AH en CH: "Nee."
TM: "Dus dan valt het wel weer mee."
AH: "Ja, toe maar. Daar ben je niet voor in de weer, natuurlijk."
TM: "Honderd euro ongeveer?"
RB: "Ja, honderdje of twee, drie misschien... in guldens."
AH: "De combine kan het niet meer oppakken, hè? Het is zo plat."
RB: "Nee, dit is echt... dat kun je afschrijven. Dat kun je vergeten. Ik denk dat je met een week of drie oogst? Twee, drie."
AH: "Mja, twee denk ik. Dit is zo plat, dit komt toch niet meer overeind."
CH: "Hoe doen ze dat volgens jullie?"
RB [gebaart]: "Een plank met twee gaten erin, touw erdoor..."
TM: "En dan stampen."
CH: "De hele tijd zo. Ja, zoiets heb ik ook begrepen..."
RB: "Als je effe meeloopt. [...] In het midden hebben ze de boel zo verschrikkelijk platgetornd."
CH: "Nee, want je ziet wel eens foto's van uh... nou ja, waarvan ze dan zeggen: die zijn niet door mensen gemaakt. Maar die zijn gewoon perfect. Nou, dat is deze dus helemaal niet."
RB: "Maar dat hoeft niet altijd hoor."
CH: "Dat hoeft nog niet altijd?"
RB: "Nee, het beroerdste is: je kunt niet echt een criterium hebben, dat je zegt: als het zo, zo, zo, zo, zo is, dan is het geen mensenwerk."
CH: "Nee, nee."
RB: "Als het mooi ligt, of qua uiterlijk... dat... Je moet echt naar de afwijkingen, naar de bijzonderheden gaan kijken..."
CH: "Ja ja."
RB: "En dan kun je zeggen: het is wel of niet. Normaal gesproken zetten wij vanuit de stichting ook nooit... Oh, ik heb nog een kaartje. Ik heb ook nog een CD [van de DCCA met de Nederlandse graancirkels tot en met 2002] voor je in de koffer liggen. Normaal wordt op de site nooit vastgelegd van: het is wel of geen mensenwerk. Of we moeten het echt 200% zeker weten. Kijk, zoals dit ook: daar wordt van gezegd van, nou jongens, bedankt. We hebben een idee van in welke richting we het moeten zoeken. Als jullie aangifte gaan doen... Want we hebben een telefoontje gekregen van iemand, die had er overheen gevlogen. De zelfde dag... hij meldde 'm en dezelfde dag was 'ie op vakantie. En een paar dagen later belde Omroep Flevoland me erover op: moet je luisteren, d'r ligt iets, we hebben iets gehoord. En die was gemeld van een gozer, ja, die had geen mobiel - kan - maar zijn privénummer mocht hij niet geven, want ze hadden een geheim nummer."
CH: "Jaja."
RB: "Snap je? Dan heb ik al zoiets van... Want we zijn van de week al eens een keer rondgereden. We hebben helemaal niks gezien. En toen had ik nog zoiets van: nou, volgens mij stinkt er hier iets."
AH en CH: "Ja, ja, ja."
RB: "En dan zie je dit, en dan: dat en dat en dat. Okee jongens, bedankt."
AH: "Dit is het wel? Jullie hebben niet meer ontdekt?"
RB: "Nee, dit is het."
TM: "Weet u zelf wanneer 'ie ontstaan is, of geen idee?"
AH: "Geen idee."
CH: "Je ziet hem ook niet."
AH: "Ik ben er twee dagen geleden nog geweest, bij dat perceel. [...] En toen heb ik hem óók niet gezien. Maar je ziet hem ook eigenlijk slecht."
TM: "Nee, ik heb daar ook gereden, maar ik zag hem ook niet."
AH: "Ja, het is jammer."
RB: "Aangifte doen en ik heb je nummer in elk geval... Mocht u nog wat achterhalen van hoe of wat of iemand, dan... Anders mail ik die naam wel even."
CH: "Van wie had je dat nummer trouwens?"
RB: "Van daar, de buren. Jullie hebben eerst hier gewoond?"
AH: "Ja."
CH: "Wij hebben hier eerst gewoond, ja."
AH: "Nou, zij wist niet van hoe of wat. Ik zeg: dan vraag ik het daar wel effe. Als ik nou helemaal niemand kan vinden, dan gok ik er meestal maar op, dat ik erin loop."
AH: "Ah, als je door het spuitspoor loopt, dan gebeurt er eigenlijk niks."
RB: "Maar het is toch land van een ander. Dus we proberen altijd als we een boerderij in de buurt hebben, dan gaan we kijken of we de boer kunnen achterhalen. Als dat niet lukt, dan... Nou, bij Dronten lag er ook nog eentje, waar we laatst ook zijn geweest."
CH: "Ja, bij de Elburgerweg, ja."
RB: "Heb je dan even fatsoenlijk uitgelegd wie en wat je bent, dan was het geen probleem..."
CH: "En dat was ook uhhh..."
RB: "Nou, ja, dat is het... Het leek op het teken van Vodafoon. Dat dat erin lag. Een cirkel met een komma, eigenlijk."
Hester Huybrechts [dochter]: "Hahaha!"
RB: "Ja, alleen... Vorig jaar hadden we dus in Stadskanaal een hart met een pijl d'r door. In hetzelfde veld waarin ook nog een paar andere cirkels lagen. Toen hadden wij zoiets van: daar kon je willekeurig met je ogen dicht een stengel oppakken, en die zat helemaal vol met afwijkingen. Dus dat je zegt dat echt uh..."
AH: "Ja, de aar - zeg maar - die was helemaal afwijkend."
RB: "Nou nee, die knopen: dat die uit mekaar knallen. En soms tot echt zo lang verlengd zijn. Dat is wetenschappelijk aangetoond dat als die knopen knallen of verlengd zijn, dat kun je er gewoon vergif op innemen dat het gewoon geen mensenwerk is. Dat red je niet met een plankje aan een touw. Maar ja, daar hadden we dus een hart met een pijl d'r in, en het was dus absoluut geen mensenwerk. En zo daar ligt dat Vodafone-teken... lijkt erop. Maar daar hebben we dus een aantal leylijnen gemeten, die dus exact bij de cirkel midden in komen... past. Dus als je dat wil maken, dan moet je eerst het veld kennen, dan moet je met een wichelroede al die leylijnen opmeten, allemaal in kaart brengen, midden in de nacht het veld in en dan de boel platstampen dat het exact in dat patroon past."
AH: "Ja, dat doe je 's nachts niet."
CH: "Nee."
RB: "En Theo was er laatst ook en die had problemen met zijn mobiele telefoon. Dat de batterij in één keer op was. En dat maken we vaak mee. Mobiele telefoons, camera's... We hadden twee jaar geleden in Stadskanaal: stonden we in een graancirkel. Was ook 20 meter van ons af: kwam er zo een nieuwe cirkel bij. Niets gezien, niets gehoord. Twee mensen met digitale camera's: baf, alle batterijen gelijk op. Alles weg, niks meer doen."
CH: "Dat is gek."
RB: "Hoop foto's gemaakt. Komt 'ie thuis, foto's in de computer laden: alle foto's weg, kapot."
CH: "Nou. Ja, dan zet je toch je vraagtekens, denk je dan."
RB: "Nou, het merendeel van de cirkels is gewoon geen mensenwerk. Klaar. Dat staat gewoon als een paal boven water."
CH: "Toch wel het merendeel?"
RB: "Het merendeel, ja. Dit is nou nummer tien. En van de tien, ja, denk ik toch wel dat dit de enigste nepperd is tot nu toe."
HH: "Zo, hebben wij even pech."
RB: "Ja, inderdaad."
HH: "Hahaha."
RB: "Ik vind het altijd lullig. Het is toch schade."
AH: "Het is gewoon schade waar je niks aan hebt."
RB: "En ik heb zoiets van: als je toch een geintje uit wilt halen, zeg je: hier, moet je luisteren, dat kost een honderdje of vijf. Vijfhonderd piek, klaar, we lullen er niet over, wij maken een cirkel en jij doet net of je gek bent. Kijk, dan heb jij de schade ook weer vergoed. Maar..."
AH: "Dit is anders."
RB: "Dit is waardeloos. Moet je bij die lui eens de tuin platstampen."
CH: "Ja, dat bedoel ik altijd maar."
AH: "Nee, nooit bij hun eigen. [Vraagt aan TM:] Meten jullie ook wel bepaalde dingen, andere dingen? Kun je nog wat meten of doen?"
TM: "Nou, ja, ik ben weer niet van zijn groep. Ik ben van het Meertens Instituut. Ik meet op zich helemaal niks. Nee. Ik kan het ook niet, hoor. Ik kan ook niet met zo'n wichelroede lopen, want bij mij gebeurt er niks."
AH: "Nee, precies."
TM [wijst op JWB]: "Hij loopt ermee. Hij liep hier net ook, hij heeft één leylijn gemeten. Nou, dat ding slaat gelijk uit. Maar als ik ermee ga lopen, gebeurt er helemaal niks."
RB [geeft CD-ROM aan boer]: "Alsjeblieft. Daar staat alles op: van dan tot dan."
AH: "Daar staan de echte op."
CH: "Ja, hahaha."
RB: "Nou, dit was dus... Hier heb je acht cirkels liggen, in die staart. En dan stonden we dus hier. Een meter of twintig zal het zijn. En toen hier kwam dus die negende. Hop!"
AH: "Zomaar in één keer? Zo terwijl je daar...?"
RB: "Op klaarlichte dag. Niks gezien, niks gehoord. Poef! Een nieuwe erbij. Een vriend van mij, ja, toch wel een gerespecteerd wetenschapper, van de Philips-top zo'n beetje, die was d'r bij. En die had zoiets van..."
AH: "Wat er nou gebeurt...?"
RB: "Maar ik was blij dat hij erbij was. Want als ik alleen was, dan zeiden ze: jaja! Weet je wel?"
CH: "Ja, ja, hahaha."
TM: "Gedronken, Boerman?"
RB: "Boerman, heb je gesnuffeld? Nee, dat ken niet hoor. Dus die dingen gebeuren ook."
AH: "Dit wordt verzekeringswerk. Ja, moet je nog aangifte bij de politie doen, of uh...?"
RB: "Zou ik maar doen. Als d'r ooit een keer van het jaar een grappenmaker zijn mond open doet, dan zeg je: da's mooi! Ping! Ze willen nog wel eens blablabla. Dat je zegt van: kip ik hebbie. Jij gaat betalen. Desnoods betaal je terug aan de verzekering, maar je zult betalen."
TM: "Er is hier ook een camping in de buurt, hè? Toch? Ik heb daar gereden, langs dat bos, en er is daar een camping. Misschien zijn het wel toeristen."
CH: "Maar d'r zitten hier heel veel toeristen tegenover."
AH: "In die bootjes. Die zijn hier één nacht."
CH: "En huizen. En die mensen die hier die paarden houden, die zijn meestal 's nachts niet aanwezig. Dus het is heel rustig hiero."
RB: "Het is hier de ideale plek."
CH [wijst op dijk]: "En daar wordt niet gereden op het moment, de dijk is afgesloten. Nou..."
TM: "Dit moet je plannen, natuurlijk. Dit doe je niet 's nachts niet zomaar in het blinde weg."
CH: "Nee."
AH: "Nee! Want je hebt ook... Het is de afgelopen nachten zeker amper donker geweest."
RB: "Ja, het heeft een beetje weg van wat er vorig jaar bij Lelystad lag. Ik zal even de tekening pakken."
HH: "Ik zal even een foto vanaf de dijk maken, ofzo."
AH: "Je kunt zo recht door het spuitspoor, Hester."
HH: "En gewoon daar omhoog?"
AH: "Ja, daar kun je langs."
TM: "Is daar geen sloot dan?"
AH: "Ja, maar daar springt ze wel over. Hester, daar kun je wel overheen springen."
TM: "Het is een mooie uitkijkpost daar. Ik heb daar ook gestaan. Daar kan je een goede foto maken."
CH: "Daarom denk ik ook... Ik denk ook al: als je de hele situatie in ogenschouw neemt, dat het gewoon mensenwerk is. Die hebben gedacht: die dijk, je kunt er mooi opkijken, uh..."
RB: "Het lijkt er wel een beetje op dat het allemaal net omgedraaid is, maar het heeft wel wat weg, van wat er vorig jaar was. Wat ook zo'n nepperd was. Dit heeft een beetje hetzelfde idee."
CH: "Ja, ik ben altijd benieuwd wie het nou gedaan heeft. Ha, wie flikt 'm dat nou, hahaha?"
RB: "Nou, ik heb als het goed is, heb ik twee namen, dus uh... Hebben jullie email?"
AH: "Ja."
CH: "Ja."
RB: "Als je het even op zou willen schrijven hieronder, dan... kan ik het wel even doormailen. Hoe laat is het nou?"
TM: "Half twee geweest."
RB: "Nou, bellen ze weer niet."
CH: "Hogehuberti@zonnet.nl"
RB: "Juust. Dan zal ik het even doormailen vanavond."
[AH vertelt lachend dat zijn dochter vroeger nog wel eens in de sloot sprong in plaats van erover. CH voegt toe: tot twee maal toe het kroos in d'r haar]
TM: "Hebben jullie wel eens vaker graancirkels op jullie land gehad, of niet?"
CH: "Nee."
TM: "Dit is de eerste keer."
CH: "We hebben hier ook pas voor het tweede jaar zo'n heel stuk tarwe, eigenlijk. Meestal is het maar een klein stukje, dus dan heb je automatisch ook niet zo snel..."
AH: "Ja, dat maakt niet uit, hè?"
CH: "Nee, maar ja... Maar zo'n groot stuk. Zeker voor mensenwerk, dat noodt uit natuurlijk."
PP: "Het komt in maïs, het komt in gras, het komt overal in."
CH: "Jaja. In gras ook?"
TM: "Is dit wintertarwe, trouwens?"
CH: "Nee, zomer."
TM: "Zomertarwe."
RB: "Zo dik ijs. Hele ringen uitgesneden... Alle gewassen."
AH: "Ja, tarwe is het mooiste..."
Bandopname, kant B:
PP: "Maar heb jij wel eens statische electriciteit in ijs meegemaakt?"
RB: "Nee, nog niet. Ik ben druk op zoek."
TM: "D'r is hier ook geen hoogspanningsleiding in de buurt, hè?"
CH: "Nee."
PP: "Het is hier alleen ontzettend stil. Omdat ze met die dijk bezig zijn."
TM: "En er mag niet gereden worden, natuurlijk."
CH: "Normaal is er veel verkeer, maar nu wordt er niet gereden. Dus het is nu superstil."
[De mobiele telefoon van Robert Boerman gaat over: het melodietje van Laurell en Hardy - de Omroep Gelderland belt voor een interview. Robert zondert zich buiten gehoorafstand af]
MdJ: "Peppie en Kokkie?"
TM: "Nee, dat is de Dikke en de Dunne. Daar is 'ie fan van. Daar heeft 'ie ook posters van hangen in zijn huis."
[...]
TM: "Het is zomertarwe. Waar zie je dat trouwens aan? Wat is het verschil met wintertarwe? Dit is lager? Of valt dat mee?"
CD: "Dat ligt aan het spuiten."
AH: "Dat ligt aan de gewasbehandeling. Maar het is gewoon: zomertarwe wordt in het voorjaar gezaaid, en wintertarwe wordt in de winter gezaaid."
TM: "In het najaar, ja. En is dit voor voeder..."
AH: "Ja."
TM: "Varkensvoer ofzo."
AH: "Ja."
TM: "[...] U heeft niks verdachts opgemerkt rond de tijd van ontstaan, maar u was hier ook niet in de buurt."
CH: "We waren d'r niet."
TM: "Worden er in de omgeving wel vaker graancirkel gevonden, dat u weet?"
AH: "Nee, niet dat ik weet. Nee, d'r is er een op de Elburgerweg."
TM: "Dat is het dichtstbij dat u gehoord hebt."
AH: "Daar woon ik toevallig ook dichtbij."
[PP informeert naar de familie Huybrechts, afkomstig uit Brabant]
TM: "Weet u of de media hier al aandacht aan besteed hebben? Locale media?"
CH: "Ik weet van die andere, bij Elburg, dat heeft in de FlevoPost gestaan."
AH: "Ja, een heel klein stukje."
CH: "Maar dit is nog maar net bekend."
PP: "Daar stond in dat het een cirkel van ongeveer tien meter was, terwijl 'ie 60 meter was."
TM: "Ook nog niet op de regionale tv geweest, ofzo?"
AH: "Ik heb d'r niks van gehoord."
TM: "En uh, weet u van andere bezoekers die hier al geweest zijn, of ook nog niet?"
AH: "Nee, jullie belden mij, en toen was het nieuw voor mij."
PP: "Robert is bij de Elburgerweg met iemand geweest van Omroep Flevoland."
TM: "Ja, op de radio."
PP: "Ja, toen stond 'ie met die reporter in het veld."
AH: "Is het te zien, Hester?"
HH: "Ik heb een paar mooie plaatjes."
CH: "We hadden net een tekeningetje gezien. Er zitten wat mooie draaiingen in, zo."
PP: "Hij heeft die tekening daar nog liggen. Dan maak je van die tekening ook nog een foto."
HH: "Oh, dat is leuk."
AH: "Het komt ook op ijs voor, dus ik begrijp dat het 'h hele jaar zo'n beetje door voor kan komen."
TM: "Ja. Maar de piek is toch wel juni, juli, augustus. Dan gebeurt het 't meeste. Maar ja... En ik heb ook niet alles gezien, hoor. Ik heb nooit foto's gezien van cirkels in ijs. Maar ik ken wel de verhalen, dat ze bestaan. In zand schijnt het voor te komen, zelfs in Sahara-zand. Heb ik ook nooit een foto van gezien. In gras wel, heb ik wel gezien, ook in Nederland. En koolzaadvelden; die bloeien vroeg."
AH: "Ja."
TM: "Dat is eind van het voorjaar zo ongeveer; mei..."
AH: "Ja, ik denk mei."
TM: "Dan wil je ze hier ook wel hebben. En zeker in Engeland. Zuid-Engeland, daar komen ze vreselijk veel voor. Maar daar staat het zo onderhand ook al in de toeristische gidsen, hè? Kom naar Wiltshire, kom de graancirkels bekijken."
AH: "Jajajaja..."
PP: "Dat wou ik gelijk zeggen. Dat is de trekker, om een paar cirkels te maken. Hahaha."
AH: "Bij Stonehenge: nog maar één. Hahaha."
TM: "Ja, in de omgeving van Stonehenge en Avebury, daar stikt het..."
AH: "Daar ben ik wel eens heen geweest, Stonehenge. Dat is indrukwekkend om te zien."
TM: "Maar dit jaar: dit is nummer tien. Ik geloof dat er negen in graan liggen, en eentje was in gras. Maar ja, hij heeft het er helemaal druk mee, want hij rijdt ze echt allemaal af. En d'r is een keer een jaar geweest: zijn er 99 geweest. In '96 geloof ik."
PP: "Toen 'ie met de hele toestand begon, heeft 'ie zich werkelijk te pletter gereden."
TM: "Dat kost sloten benzine. De 99 halen we niet. Zelfs het gemiddelde... Het gemiddelde van de afgelopen jaren is tussen de 15 en de 20 per jaar."
AH: "Oh, dat is ook heel wat."
TM: "En het is de vraag of we dat halen, want er wordt vroeg geoogst dit jaar. Vanwege de droogte, en het graan is snel rijp."
AH: "Ja, ja."
JWB: "Maar je kunt binnen een week er zo tien hebben. Dan red je het wel. Dan rij je naar Groningen, dan krijg je een melding dat er in Limburg wat ligt."
TM: "Ja, haha."
AH: "Daar kom je net halverwege vandaan misschien."
TM: "Want hoeveel jaar rij jij al met Robbert mee?"
JWB: "Sinds dat 'ie begonnen is: '97."
AH: "Zo, dan ben je al klein begonnen."
[...]
AH: "Het is wel iets aparts. Het is niet te verklaren, neem ik aan."
PP: "Jawel, ze komen wel een heel eind. Er wordt wereldwijd onderzoek naar gedaan."
AH: "Ja? En wat is de verklaring?"
PP: "Mede statische electriciteit."
TM: "Het idee van Eltjo Haselhoff, dat is een fysicus, die onderzoek ernaar heeft gedaan, die zegt: er komen lichtbollen aan te pas. Geen ufo's, maar lichtbollen. Die kunnen zo klein zijn als een tennisbal desnoods. En da's een soort plasma, nou, een beetje vergelijkbaar met een bolbliksem. Dat geeft microgolf-straling af en warmte. En daardoor heb je die 'blown nodes' in het veld, zegt hij. Dus die ontplofte groeiknopen, dat komt door die microgolfstraling, zegt hij. En er zijn ooggetuigen geweest, die hebben dus gezien hoe zo'n bol ineens zo'n ding in het veld legt. Maar goed... [Aan JWB:] Heb jij het wel eens gezien?"
JWB: "Nee."
TM: "Jij hebt wel eens bollen gezien..."
JWB: "Ik zie ze vaak genoeg. Maar geen die een graancirkel maken."
TM: "Nee, ik heb het ook nooit gezien."
AH: "Bolbliksem heb ik één keer gezien."
TM: "Ja?"
AH: "Die gaat gewoon overal dwars doorheen."
TM: "Ja. Ook over het veld?"
AH: "Ja. Er ontstond zo'n haakje, zeg maar, en gewoon overal doorheen. Toen was ik nog kind. Toen was ik echt nog klein. Dat maakt dat helemaal indruk."
PP: "Ik heb het aan boord van een schip gehad. Het is een vuurbol... het is net een volle ballon met water. Dan ging er ook opeens zo'n lasspoor over het dek heen. Plompte 'ie het water in. Dat sist wel."
TM: "Maar zo'n bolbliksem maakt natuurlijk at random een vorm. Maar dit... stel dat dit een echte zou zijn, dan..."
JWB: "Zo'n bliksem is veel te warm: dat verbrandt."
TM: "Ja, dat fikt gelijk."
JWB: "Nou, we hebben ook wel eens stengels gevonden. Die zijn dan afgesneden om een hoek van 45 graden, en dan is de bovenkant gewoon verkoold. Die is zeg maar zwart. Het kan best zijn, dat... Dan staat het graan nog omhoog. Dan vliegt er een lichtbol door de cirkel heen - dat is ook wel eens gefilmd. En die raakt dan zo'n stengel. Die bovenkant die gaat er helemaal af."
MdJ: "Maak je zo nog een foto van...?"
TM: "Ja, okee, hij gaat een pole-shot maken. Hou jij die maar even vast."
MdJ: "Hij gaat van bovenaf een foto uit de lucht maken."
[...]
[Theo's fotorolletjes zijn op. Robert biedt Theo aan om nog foto's te maken met zijn digitale toestel. Theo neemt het aanbod aan en maakt nog wat foto's. De familie Huybrechts vraagt of ze nog digitale foto's kunnen toegestuurd krijgen]
[...]
RB: "Wou je nog foto's hebben? Ik ga morgen vliegen als het goed weer is. Dus dan zal ik je even een luchtfoto doormailen."
CH: "Oh, leuk. Heel mooi. Je hebt het email-adres, dus."
[...]
AH: "Het is jammer."
RB: "Ja."
CH: "Als het geen mensenwerk geweest was, dan had je er meer vrede mee..."
AH: "Nu heb ik zoiets van..."
RB: "Alleen zouden wij er verder mee komen, met onderzoek."
AH: "Ja, dat is voor ons natuurlijk een bijkomstigheid, natuurlijk."
RB: "Maar zo heb je d'r niks an."
AH: "Maar dit is zonde."
RB: "We moeten ook zo weer heen, want jij moet over een half uur thuis zijn."
[...]
[RB vertelt dat hij op de Biddingringweg geflitst is omdat hij te hard reed.
TM geeft zijn visitekaartje aan de boer. TM geeft aan dat hij genoeg foto's heeft gemaakt en geeft het toestel terug aan RB; hij mailt later de beste foto's.
RB neemt zijn metalen koffer weer mee.]
TM: "Abortuskoffer weer mee."
RB: "Ja..."
[Om 13.50 uur lopen we allemaal het graanveld weer uit]
AH: "Voor hetzelfde geld zit je al te kijken van: waar zit er één achter de...? Hahaha."
CH: "Die zit z'n eigen rot te lachen."
TM: "Die zit te kijken van: lopen een stel malloten in het veld serieus te doen."
CH: "Die lacht z'n eigen rot om al die aandacht. Want daar gáát het natuurlijk om!"
RB: "[...] Maar toch vaak zijn het mensen, die hebben geen benul van waar ze het over hebben. Die weten bij god niet wat er allemaal te koop is. Wetenschappelijk rapport, daar hebben ze nog nooit van gehoord."
AH: "Nee, dat zijn gewoon een stelletje..."
RB: "Het is allemaal gelul. Wij maken er ook één. Ja, en elk jaar kom je ze toch weer tegen."
CH: "En als je het zo ziet, dan zijn ze er best wel over aan het denken geweest. Want het is best volgens een bepaald plan, zijn ze wel te werk gegaan, naar mijn idee."
RB: "Nou, op de luchtfoto kunnen we het al beter zien. Dan kun je gauw genoeg zien hoe ze het gedaan hebben. [...] Dan kun je er denk ik wel van uitgaan, dat dus de middelpunten van de centrums, waarin ze de cirkel uitzetten, dat die allemaal in het platliggende graan liggen. Zijn die middelpunten nou in het staande graan, dan wordt het natuurlijk interessant, want dan moet je sporen kunnen vinden."
HH: "Ja."
CH: "Ja, ja, zeker."
[...]
[Er wordt afscheid genomen]
AH: "Veel succes met de volgende."
RB: "Als jullie nog wat horen, laat het dan even weten."
[...]
[Einde opname]
Onderwerp
TM 6002 - Cirkels in het graan 
TM 6002 - Cirkels in het graan 
Beschrijving
Bij Ketelhaven wordt een complexe graancirkel gevonden. De onderzoeker meldt aan het boerengezin dat het mensenwerk is. Ze kunnen aangifte doen van vandalisme. De boer blijkt er tegen verzekerd te zijn. Hij hoorde vandaag pas dat er een graancirkel lag. De combine zal het platte graan niet meer kunnen oogsten. De onderzoeker vertelt het boerengezin dat de meeste graancirkels geen mensenwerk zijn, en geeft daar voorbeelden van. De media hebben nog geen aandacht besteed aan deze graancirkel, maar over de graancirkel in Dronten heeft de locale FlevoPost inmiddels geschreven. Er wordt gezegd dat graancirkels gemaakt kunnen worden door lichtbollen. De boer heeft als kind wel eens een bolbliksem waargenomen. Een onderzoeker vertelt dat er regelmatig ook afgesneden stengels worden gevonden, met een hoek van 45 graden en brandplekken: die stengels worden afgesneden voor een lichtbol. De boerin veronderstelt dat de makers van deze graancirkel zich nu rotlachen vanwege de aandacht die ze alsnog krijgen.
Bron
bandopname op zaterdag 26 juli 2003
Commentaar
26 juli 2003
Sprekers: Theo Meder, Robert Boerman, Pieter van der Pol, Mereie de Jong, Bart Boerman, Jan Willem Bobbink, Adrie Huybrechts, Carla Huybrechts, Hester Huybrechts.
Zie voor de bijbehorende foto's het verhaal DVTEX731.
Zie voor de bijbehorende foto's het verhaal DVTEX731.
Cirkels in het graan
Naam Overig in Tekst
Theo Meder
Theo Meder
Robert Boerman
Robert Boerman
Pieter van der Pol
Pieter van der Pol
Mereie de Jong
Mereie de Jong
Bart Boerman
Bart Boerman
Jan Willem Bobbink
Jan Willem Bobbink
Adrie Huybrechts
Adrie Huybrechts
Carla Huybrechts
Carla Huybrechts
Hester Huybrechts
Hester Huybrechts
DCCA
DCCA
Stichting PTAH
Stichting PTAH
Omroep Flevoland
Omroep Flevoland
Vodafone
Vodafone
Meertens Instituut
Meertens Instituut
Philips
Philips
Eltjo Haselhoff
Eltjo Haselhoff
Laurel en Hardy
Laurel en Hardy
Dikke en Dunne
Dikke en Dunne
Peppi en Kokki
Peppi en Kokki
FlevoPost
FlevoPost
Omroep Gelderland
Omroep Gelderland
Zuid-Engeland
Zuid-Engeland
Naam Locatie in Tekst
Ketelhaven
Ketelhaven
Flevoland
Flevoland
Dronten
Dronten
Elburgerweg
Elburgerweg
Stadskanaal
Stadskanaal
Lelystad
Lelystad
Brabant
Brabant
Sahara
Sahara
Nederland
Nederland
Wiltshire
Wiltshire
Engeland
Engeland
Stonehenge
Stonehenge
Avebury
Avebury
Groningen
Groningen
Limburg
Limburg
Biddingringweg
Biddingringweg
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21