INZ00054 - Rixt van het Oerd

Rixt van het Oerd

De meest bekende sage van Ameland is wel die van Rixt van het Oerd en natuurlijk was het ook weer een verhaal van jutters. Heel oude Amelanders kunnen het nog vertellen. In een hut op het eiland leefde een oude vrouw Rixtje van 't Oerd met haar zoon Sjoerd. Ze leefden van wat de zee opleverde nl. wat aanspoelde van de verongelukte schepen, daarbij de strandvonderwetten met voeten tredende. Sjoerd verveelde dit leven, hij wilde naar zee. Tegen de zin van zijn moeder vertrok hij en zwierf over de wijde wateren. Rixt oefende nog steeds haar kwade praktijken uit en ze ging zelfs zover in haar zucht naar buit dat zij tot de misdaad overging. Op het hoogste duin plantte ze een stok met daaraan een lantaarn om zodoende, door dit misleidende baken, de in nood verkerende schepen op de kust te laten stranden. Haar toeleg gelukte menigmaal en eens liep een Deense kustvaarder op deze manier op het strand te pletter. De volgende morgen spoelden lijken en goederen aan. Rixt juichte en ze sleepte de buit binnen en verstopte alles om het later te gebruiken of te verkopen. Ook de lijken van de schipbreukelingen beroofde ze. Maar. ...plotseling ontdekte ze dat één van de schipbreukelingen, wiens lijk ze onderzocht, haar zoon Sjoerd was. Ze viel neer op het lichaam en enige jutters vonden haar daar. Dan opeens sprong ze op, stortte zich in het water dat haar meezoog en men hoorde haar kreet "Sjoerd, mijn zoon, erbarmeming!" De zeelieden vertellen dat men bij hoge zee haar gedaante nog langs het strand ziet zwerven en ze horen nog altijd de kreet: "Sjoerd, mijn jongen, erbarming!". De herinnering aan" Wylde Rixt" leeft nog bij het oude volk van Ameland, zelfs is er een toneelstuk van gemaakt en door amateur gezelschappen opgevoerd en de Vlaamse dichter Wies Moens schreef er eens een ballade over.

TM 2803 - Misleidend licht    TM 2803 - Misleidend licht   

Rixtje en haar zoon leefden van wat de zee hen opleverde. Haar zoon wilde graag naar de zee, want dit leven verveelde hem. Hij zwierf over de wateren. Rixtje ging in haar zucht naar buit over tot misdaad. Op de hoogste duin zette ze een stok met lantaarn om zo de schepen te misleiden en ze op de kust te laten lopen. Op een dag liep er een schip stuk, alle lijken spoelden de volgende morgen aan. Een van de doden was haar zoon Sjoerd. Ze sprong in de zee en riep "Sjoerd, mijn zoon, erbarming!" Bij hoge zee zwerft Rixtje daar nog rond en roept dan nog steeds om haar zoon. Er is een keer een toneelstuk van gemaakt en Wies Moens, Vlaamse dichter, heeft er een ballade over geschreven.

In: http://www.waddenkiosk.nl/info/ameland_cultuur.htm (Ingezonden in de Nederlandse Volksverhalenbank van het Meertens Instituut)

27 juni 2006

Onder beeld is een foto van Rixtje te zien.

Misleidend licht

Rixt    Rixt   

Oerd    Oerd   

Rixt van het Oerd    Rixt van het Oerd   

Amelanders    Amelanders   

Sjoerd    Sjoerd   

Rixtje    Rixtje   

Deese    Deese   

Wylde Rixt    Wylde Rixt   

Wies Moens    Wies Moens   

Vlaamse    Vlaamse   

Ameland    Ameland   

2013-03-01 14:46:21