Hoofdtekst
Hou baauwmantjes 'n wit stee veur bòrst kregen hebben
Vaier bruiers gongen 't hoes oet, de wereld in. Bie 'n kruusweg koos elk zien kaant.
De òlste kwam 'n joager tegen; dij leerde hom 't schaiten.
De twijde belandde bie 'n snieder; de daarde bie 'n steernkieker; de vaaierde bie 'n daif.
De schutter kreeg van zien boas 'n geweer; doar kon e ales mit roaken. De snieder kreeg 'n naal; doar naaide mit deur los en vaast. De steernkieker kreeg 'n glas; doar kon e ales mit zain. De daif kreeg niks, huf ook ja nait.
Bliede komen ze noa 'n joar weer in hoes; elk snaart zo haard as e kin, mor de voader wil 't nait leuven.
Doar boven in boom zit 'n baauwmantjenust; houveul aaier zitter der in?
Vaier, zegt steernkieker.
Nou mout de daif de aaier stelen, dat 't vogeltje 't nait vernemt. Hai gaait hin en hoalt ze der oet.
Nou zet Voader op ieder hörn van toavel 'n aai; de schutter mout ze ale vaier middendeur schaiten mit ain schòt.
Op 't leste mout de snieder de aaier weer aan nkander zetten.
Hai nemt zien wondernaal, en as ze weer hail binnen, bringt daif ze weer in 't nust.
Mor de bleef 'n plekje van over, doar snieder ze aanzet haar, en daorom hebben ale baauwmannetjes 'n wit steeke bòrst.
(Zie Mw. Huizenga-Onnekes, Gron. 1926, 85.)
Vaier bruiers gongen 't hoes oet, de wereld in. Bie 'n kruusweg koos elk zien kaant.
De òlste kwam 'n joager tegen; dij leerde hom 't schaiten.
De twijde belandde bie 'n snieder; de daarde bie 'n steernkieker; de vaaierde bie 'n daif.
De schutter kreeg van zien boas 'n geweer; doar kon e ales mit roaken. De snieder kreeg 'n naal; doar naaide mit deur los en vaast. De steernkieker kreeg 'n glas; doar kon e ales mit zain. De daif kreeg niks, huf ook ja nait.
Bliede komen ze noa 'n joar weer in hoes; elk snaart zo haard as e kin, mor de voader wil 't nait leuven.
Doar boven in boom zit 'n baauwmantjenust; houveul aaier zitter der in?
Vaier, zegt steernkieker.
Nou mout de daif de aaier stelen, dat 't vogeltje 't nait vernemt. Hai gaait hin en hoalt ze der oet.
Nou zet Voader op ieder hörn van toavel 'n aai; de schutter mout ze ale vaier middendeur schaiten mit ain schòt.
Op 't leste mout de snieder de aaier weer aan nkander zetten.
Hai nemt zien wondernaal, en as ze weer hail binnen, bringt daif ze weer in 't nust.
Mor de bleef 'n plekje van over, doar snieder ze aanzet haar, en daorom hebben ale baauwmannetjes 'n wit steeke bòrst.
(Zie Mw. Huizenga-Onnekes, Gron. 1926, 85.)
Beschrijving
Vier broers gaan op reis en bij een kruispunt gaat ieder zijn eigen weg. De eerste komt bij een jager en krijgt een geweer, de tweede bij een kleermaker en krijgt een naald, de derde bij een sterrenkijker en krijgt een glas en de vierde bij een dief en krijgt niets. Weer thuis gelooft de vader er niets van. Hij vraagt de sterrenkijker hoeveel eieren er in het baauwmantje's nest zitten. Die zegt: 'vier eieren'. De dief moet ze gaan stelen en dat lukt. Nu moet de jager ze allevier raken. Vervolgens moet de kleermaker ze weer netje aan elkaar naaien. Alles gaat goed en de duif legt ze terug in de nest. Maar omdat er bij het naaien een stukje over is gebleven in het ei, hebben alle blaauwmantjes nu een witte plek voor de borst.
Bron
Laan, K. ter. Groninger overleveringen. Zutphen, 1930. p. 188
Commentaar
1930
Naam Overig in Tekst
Mw. Huizinga-Onnekes
Mw. Huizinga-Onnekes 
Maandblad Groningen.
Maandblad Groningen.
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20