WOUDA000101

Dit is in forhael, dat ik mei belibbe ha as jonge yn myn berteplak Wâldsein.
Tsjin de winter bigoun de saneamde nachtwacht. Dat wiene twa man, dy per ûre ôflost waerden. Ien wie wapene mei in greate rottel (ratel) en de oare moast roppe, bygelyks: negen heeft de klok, de klok heeft negen. De gearkomste wie yn it saneamde hounehok. It earste ûre wie dat in formaek foar de jeugd, hwant dan koene de der achteroan. It wie in earme tiid. Winterdei waerd der niks fortsjinne. De minsken koene de lytse bileaning bêst brûke. Ik lean in goune de nacht. Der wie ek in saneamde bûtewacht. Dy moast bûtenút nei Yndyk en Ipecolsgea. Se moasten yn e nacht mei kryt in krúske sette op é mendoarren (skuorredoarren) fan in pleats, as teken dat se der west hiene. Mar de dogenieten en bysfeinten wienen evengoed noch slim genôch om der tuskentroch to kommen. In frapant staeltsje dêrfan is it ûndersteand gedichtsje:

De wacht is voorbij
Het stelen is vrij
Het schaap op de nek
Het vel op het hek.

Dit rymke stie op boppeneamde doarren. Se hiene in skiep slachte en strûpt. It fel hiene se op é hikkepeal hinge en mei it slachte en strûpte skiep wiene se fordwoun. De eigenaer koe der nei fluitsje. It is ek noait útkaem.

Ondanks nachtwakers wordt een schaap gestolen en geslacht. De dief schrijft een rijm op de schuurdeur en hangt het vel van het schaap op een hek.

Collectie Wouda, verslag 1, verhaal 1 (Archief Meertens Instituut)

Dit is een verhaal over een folkloristisch gebeuren een 60 à 70 jaar geleden te Woudsend [EW].

Indijk    Indijk   

Yndyk    Yndyk   

Woudsend    Woudsend   

Ypecolsga    Ypecolsga   

Ypecolsga    Ypecolsga   

Wâldsein    Wâldsein   

Woudsend    Woudsend   

F003p    F003p   

F003q    F003q   

2013-03-01 14:46:21