WEV015505

Kwam op n ander keer n koetse van Onstwedde. Stun n kerel aan t kaande van de weg te wachten. Zai vruigen hom; of e mit wol. Dat kon ja. Kerel springt op koetse en toun was t gemier aan de gang. Peerd kon hoast nait meer veuroet komen en kerel zee niks. Dat was dudelk genog. t Was de zwaarde weer. In t leste hebben ze hom op de opstabbe van t koetse kreegn en eevn loater is e dr of sprongen. Toun was er niks meer aan de hand. Of n duvel n perepoot het? Dat wordt dr wel zegd. t Is mie nait bekend. Dit wait ik wel; hai lopt wat roar, hou mou ’k et zegn? Gain gewoon loopn, moar meer stompen en steuterig. Door is hai aan te kennen. t Ken weezn, dat hai n horrelvout heft.

Ain ding is zeker: hai is er en as n mens in narigheden komp, den is t zien tied.

Wordt nait meer over proat; mensen lachen dr om. Moar duvel en veurloop binnen dr altied west en blieven er ook; da’s vast woar.

SINSAG 0945 - Andere Begegnungen mit dem Teufel.    SINSAG 0945 - Andere Begegnungen mit dem Teufel.   

Man die mee mag rijden blijkt de duivel te zijn, want koets wordt steeds zwaarder om te trekken. Duivel is te herkennen aan stampend lopen.

Collectie Wever, verslag 155, verhaal 5 (Archief Meertens Instituut)

Onstwedde    Onstwedde   

C192p    C192p   

2013-03-01 14:46:21